Na de dubbele ‘Tanzania’ plaat op Sublime Frequencies is deze ‘Tanzania’ een soort van vervolg, maar dan in geremixte vorm door de Franse veldopname artiest Laurent Jeanneau alias Kink Gong. De opnames zijn afkomstig uit 1999 en 2000. In december 1999, kort voor de millennium manie, besloot hij samen met de Amerikaanse etnoloog James Stephenson aan de westerse winter en nieuwjaarsviering te ontsnappen. Het doel was een paar maanden bij de Hadzas bosjesmannen van Tanzania te verblijven zonder enig besef van tijd. Daar maakte Jeanneau opnames van rituele muziek, de Hadza taal en natuurklanken. Hij besloot deze ruwe opnames te verwerken in een speciale collage van soundscapes, weg van de richting die men kent als ‘wereldmuziek’ en commerciële clichés en die vervolgens zijn signatuur is geworden voor de verwerking van al zijn etnische opnames. ‘Tanzania’ is een luistersessie van dichte soundscapes in diverse lagen van tribale en rituele sferen, stemklanken, melodietjes en loops. Lichte elektronische klanken in ‘Shitani’, roffelende percussie over soundscapes in ‘Per’. In het tien minuten durende ‘Ganogoko’ is de herhalende sfeer hypnotiserend te noemen. Het kalmerende ‘Amnashida’ legt zachte organische elektronische klanken over duimpianotokkels en ‘Malimba’ is als echte vrije free-jazz uit de bush: Afrikaanse muziek zoals men nog niet eerder gehoord zal hebben. ‘Erhai Floating Sound’ is een cassette op het Italiaanse Artetetra label van een live-optreden in de stad Dali, Yunnan provincie in China uit 2010. Samen met Julien Claus maakte Jeanneau een speciale geluidsopstelling op het meer van Dali, waar elektronische klanken werden geproduceerd door vijf vissersbootjes die door onderwaterkabels verbonden waren met elkaar, met elk een speaker die het geluid van de deining vervormden in een andere klankkleur. Het begint een pak minder etnisch dan zijn gebruikelijke opnames, collages en soundscapes. Sporadische klanken van gongs, mondorgels en snaarinstrumenten die naargelang de cassette vordert meer de aandacht vragen. Halverwege komt mooie, bevreemdende zang aanzetten van lokale vissersvrouwen. Meditatief en dromerig bij wijlen, onrustig en luid op andere momenten. Richting het einde nog een ritmisch dronestuk en eindigend in vertroebelde zang en klingelende gongs. Sterk water, dat meer van Dali. Jeanneau’s collages spreken een vermengde taal die alleen hij beheerst, waarin traditionele elementen worden gewikkeld in de aparte klank van Kink Gong. Dit zijn denkbeeldig reizen naar verre oorden vanuit de luie zetel.
