Talking Gong

De wortels van de New Yorkse percussioniste en componiste Susie Ibarra liggen in de Filipijnen, waar haar ouders geboren werden. Het is een cultureel erfgoed waar ze steeds opnieuw naar terugkeert. Ze heeft haar slagwerkset uitgebreid met een kulintang, een rij gestemde gongs in een rek, die zowel in het uiterste noordoosten van Indonesië als in het zuiden van de Filipijnen bespeeld wordt. In New York heeft ze naam gemaakt in het improvisatiecircuit rond John Zorn, werkte ze ook samen met Thurston Moore. Die verschillende kanten van haar muziek komen bij elkaar op ‘Talking Gong’, een album dat ze opnam met fluitist Claire Chase en pianist Alex Peh. Het drietal zoekt de vrijheid in korte stukjes die Ibarra ‘Merienda’ genoemd heeft, ‘snack’, een Filipijns woord ontleend aan het Spaans (eeuwenlang kolonisator van de eilandengroep). Centraal op het album staat het titelnummer, waarin nauwgezet gestructureerde kamermuziek, improvisatie en Filipijnse klanken een symbiose aangaan. Ibarra weet die uiteenlopende elementen samenhang te geven, terwijl iedereen de ruimte krijgt om bij te dragen aan een klankbeeld dat blijft verrassen. Niet alleen zijn het alle drie virtuoze spelers, ze zijn ook in staat om te luisteren wat de anderen doen en daarop in te spelen. Ibarra kent zichzelf vaak een bescheiden, puur begeleidende rol toe. Toch is steeds duidelijk met hoeveel inventiviteit en klankgevoel ze haar instrumenten inzet in het geheel.

tekst:
René van Peer
beeld:
SusieIbarra_TalkingGong
geplaatst:
ma 19 apr 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!