Wanneer een geroutineerd artiest komt aanzetten met een zelfgetitelde plaat, acht hij vaak de tijd rijp om zich helemaal bloot te geven. Zo ook de Brit Chris Clark, die voor ‘Clark’ het arsenaal van machines en apparaten waarmee hij twee vorige platen ineenstak, afzwoer, en zich op het platteland terugtrok enkel vergezeld van een computer.