De laatste post From: Jurgen Tas To: redactie Cc: hoofdredacteur Sent: Friday, April 1, 2011, 11:52 PM Subject: vraag Hé Gonzo-pipo’s, Ik heb jullie verzoek ontvangen om ditmaal een Wanklank-column te wijden aan het Amerikaanse bandje (?) Pavement. Na Sunn 0))), Sonic Youth, Fennesz, Animal Collective, John Cage, Mauro Pawlowski, Machinefabriek, Aphex Twin en Alva […]

Wat de hoofdtitel belooft (De redactie van Gonzo (circus) heeft me verzocht een Wanklank-column te schrijven over Alva Noto. Ze verwacht opnieuw een “bijdrage van twee à acht bladzijden, in de typische polemische en barokke stijl van de rubriek”. Dat lijkt me echter geen sinecure. De muziek van de voornoemde Teutoonse techneut is immers zo […]

Gonzo (circus) beschouwt diversiteit als een van de speerpunten van zijn rekruteringsbeleid. Deze rubriek is daar een (met stemverheffing) sprekend bewijs van. De redactie heeft mij namelijk geëngageerd als “stoorzender voor de kritische harmonie” in dit magazine (in vertrouwelijke taal: als resident etterbak, met de bijzondere opdracht om mijn polemische pen in een tegengif voor hipsteritis te dopen). De welluidende titel Wanklank geeft het toontje aan van deze tweemaandelijkse column: een tikje ontstemd en bij vlagen zelfs lelijk vals – doch te allen tijde binnen de rekgrenzen van de redelijkheid.

Gonzo (circus) beschouwt diversiteit als een van de speerpunten van zijn rekruteringsbeleid. Deze rubriek is daar een (met stemverheffing) sprekend bewijs van. De redactie heeft mij namelijk geëngageerd als “stoorzender voor de kritische harmonie” in dit magazine (in vertrouwelijke taal: als resident etterbak, met de bijzondere opdracht om mijn polemische pen in een tegengif voor hipsteritis te dopen). De welluidende titel Wanklank geeft het toontje aan van deze tweemaandelijkse column: een tikje ontstemd en bij vlagen zelfs lelijk vals – doch te allen tijde binnen de rekgrenzen van de redelijkheid.

Gonzo (circus) beschouwt diversiteit als een van de speerpunten van zijn rekruteringsbeleid. Deze rubriek is daar een (met stemverheffing) sprekend bewijs van. De redactie heeft mij namelijk geëngageerd als “stoorzender voor de kritische harmonie” in dit magazine (in vertrouwelijke taal: als resident etterbak, met de bijzondere opdracht om mijn polemische pen in een tegengif voor hipsteritis te dopen). De welluidende titel Wanklank geeft het toontje aan van deze tweemaandelijkse column: een tikje ontstemd en bij vlagen zelfs lelijk vals – doch te allen tijde binnen de rekgrenzen van de redelijkheid.

Gonzo (circus) beschouwt diversiteit als een van de speerpunten van zijn rekruteringsbeleid. Deze rubriek is daar een (met stemverheffing) sprekend bewijs van. De redactie heeft mij namelijk geëngageerd als “stoorzender voor de kritische harmonie” in dit magazine (in vertrouwelijke taal: als resident etterbak, met de bijzondere opdracht om mijn polemische pen in een tegengif voor hipsteritis te dopen). De welluidende titel Wanklank geeft het toontje aan van deze tweemaandelijkse column: een tikje ontstemd en bij vlagen zelfs lelijk vals – doch te allen tijde binnen de rekgrenzen van de redelijkheid.

Al is het geen sinecure om enigszins beschaafd te blijven in een reactie op de boosaardig selectieve waardering van het oeuvre van Sonic Youth, wier toegankelijkste albums nog steeds stiefmoederlijk worden behandeld door de experimentgeile, melofobe hipsters. Hieronder toch een halfhartige poging tot bedachtzame reflectie. Ik leerde mijn eerste denkbeeldige vriendinnetje kennen toen ik 13 […]

Al is het geen sinecure om enigszins beschaafd te blijven in een reactie op het gedweeë gedweep met Sunn 0))), de lievelings-drone-band van zowel de muzieksnobs als zij die geen enkele andere drone-band kennen. Hieronder toch een halfhartige poging tot bedachtzame reflectie. Sommige lieden lijden voor de kunstkritiek. Deze parttime polemist, bijvoorbeeld, offerde zich eerder […]

Gonzo (circus) beschouwt diversiteit als een van de speerpunten van zijn rekruteringsbeleid. Deze rubriek is daar een (met stemverheffing) sprekend bewijs van. De redactie heeft mij namelijk geëngageerd als “stoorzender voor de kritische harmonie” in dit magazine (in vertrouwelijke taal: als resident etterbak, met de bijzondere opdracht om mijn polemische pen in een tegengif voor hipsteritis te dopen). De welluidende titel Wanklank geeft het toontje aan van deze tweemaandelijkse column: een tikje ontstemd en bij vlagen zelfs lelijk vals – doch te allen tijde binnen de rekgrenzen van de redelijkheid.