het Canadese Yoo Doo Right laat indie, shoegaze en postrock onvermoeibaar cruisen op een lekkere krautrockbeat.

Nadia Daou en Zora Vipera vonden elkaar in Zwitserland en vormden NÂR, een act die muziek en performance combineert in een bijzondere, spirituele beleving. Maak kennis met de act en wat hen drijft.

De Geluidsarchitect rapporteert vanop dag één van het veertiende Dunk!Festival.

Uniek concert van Wrekmeister Harmonies in Gent!

Drie jaar na hun naar zichzelf genoemd debuut komt het kwintet Adem Carpet met acht nieuwe nummers op de proppen. Net niet volledig instrumentaal zijn ze, die nummers, en waar gezongen wordt doet de stem ons wel heel erg denken aan een resem popbandjes uit de jaren 1980.

Alles trilt. Alles maakt geluid. Misschien is dat het enige wat we met zekerheid weten in 2018. Of het nu het oor is dat kunstenaar Stelarc in zijn arm liet implementeren, de Oramics-machine van Daphne Orham of de poëzie van de Franse dichter Apollinaire. En ook opvallend: de drang naar volledigheid. Journaliste Jeanette Leech, muzikant Mats Gustafsson en kunsthistoricus Johan Pas inspireren de verzamelaar in jou.

Het Parijse Terebenthine maakt degelijke soundscape-achtige postrock. Echt rustig wordt echter het nooit, daarvoor is het duo te begaan met de donkere kant van het genre.

‘Batteri’ van Nihiling is een interessante ontdekking voor elke Dunk!festival-liefhebber.

Patrick Bruneel krijgt hoofdpijn en kromme tenen. En dat ligt niet aan de klimaatopwarming, Trump of IS.

Goedgemaakte postrock van Meniscus, meer moet dat niet zijn volgens Patrick Bruneel.

Van het jonge All We Expected kunnen we de komende jaren veel verwachten. En wij zijn niet de enigen die de band in de smiezen heeft. Dunk! heeft hun postrock-experimenten inmiddels ook opgepikt: dit jaar brengen zij niet alleen hun debuutplaat uit, ook werd de band prompt in de line-up gezet voor de aankomende festivaleditie.

Zwevend tussen minimalistisch klassiek, postrock en nieuwe folk, legt Esmerine een hemelse schoonheid bloot + Eigenzinnige elektronische bricolage-experimenten die alle aandacht compleet opzuigen

Ulan Bator zoekt en vindt met ‘Stereolith’ andere wegen.

Bratislava zendt haar zonen uit. Vanuit de Slowaakse stad trekken The Ills er op uit om Eurosonic Noorderslag, Incubate en Iceland Airwaves met ijzersterke shoegaze in te palmen. Nu is Nosta aan de beurt.

Dit instrumentale trio uit het roemruchte Manchester is met hun mix van drone, dub en, inderdaad, postrock niet voor één gat te vangen. Ze hebben er al vier platen en een handvol EP’s opzitten. Na een uitstapje richting dub staat er nu een nieuwe langspeler in de steigers.

Het immer driftig experimenterende Wrekmeister Harmonies is alweer aan een vijfde plaat toe. Voor ‘Light Falls’ werd voorman JR Robinson geïnspireerd door een boek van Primo Levi. Het resultaat is opnieuw een combinatie van drone, postrock en metal – maar dan helemaal anders.

Door hun instrumentale muziek te injecteren met metal, noise en traditionele instrumenten biedt het Zuid-Koreaanse Jambinai een alternatief voor zowel commerciële K-pop als klassieke postrock.

In de haast eindeloze stroom jonge, Belgische lawaaibands komt nu het Limburgse trio Mantis boven water met hun titelloze debuut. Dat album is trouwens de eerste release op het piepjonge Gentse label Wervel Records.

Enablers speelt top niveau Post rock / Spoken Word en Nadja is een van de meet belangrijke Drone / Ambient groep. Een niet te missen avond