In New York was de No Wave-beweging in 1981 nog altijd ‘hot’. Maar Plus Instruments presenteerde hun muziek liever als ‘Eurobeat minimal-wave’. Dat klonk wat exotischer, ginds in de Big Apple. Een terugblik met Truus de Groot.

De sound van het duo LEYA druipt van New Yorkse stoutmoedigheid; bitterzoete arpeggio’s vloeien er samen met onheilspellend getokkel en barokke zang.

In het rijke universum van Eartheater ontstaan de meest bijzondere klankenpaletten vanaf nul, vloeien hardcorebassen en harp moeiteloos samen.

‘Because Of A Flower’ is het tweede album van Ana Roxanne. Haar sfeervolle, instrumentale muziek met zang, spoken word en gevonden geluidsfragmenten vormen een gelaagd, verfijnd en helder weefsel dat de luisteraar fysiek en emotioneel omgeeft.

Sarah Kirkland Snider is een van de oprichters van het baanbrekende label New Amsterdam Records uit New York. Ze spreekt over de ontwikkeling van het label en over haar laatste album dat opgedragen is aan de verdwijnende natuur.

Het eclectische nieuwe soloalbum ’Agalma’ van de Schot Drew McDowall is zowel toekomstgericht als een culminatie van wat daaraan met Coil, Psychic TV en The Poems voorafging.

Veel artiesten zoeken de confrontatie op met andere culturen, maar slechts weinigen gaan hierin zo ver als de Israëlische improv-gitarist Yonatan Gat. Zijn missie is dan ook ambitieus: hij is op zoek naar de rock-’n-’roll voor een nieuwe wereld.

Filmmaker Jonas Mekas schept al een halve eeuw een uniek universum met zijn diep persoonlijke dagboekfilms. Een terugblik met een man die constant in beweging is. ‘Is dit niet fantastisch? Dit is een perfecte film voor Andy!’

Drift is ondertussen al het zevende album van dit New Yorkse rockcombo. Wij krijgen zo het gevoel dat The Men zichzelf op deze plaat probeert heruit te vinden. Ze slagen daar maar bij een paar songs in. En dat is net iets te weinig.

De gebroeders Moh & Mehdi, beter bekend als Saint Abdullah, sloten afgelopen jaar een huwelijk tussen dub en politiek commentaar. In april kwam hun nieuwe album uit. Gonzo (circus) sprak met hen over “dit hoofdstuk uit een lang verhaal”, hun Iraanse wortels en hoe hun obsessies tot uiting komen in muziek.

Vijftien jaar vertoeven in de alternatieve New Yorkse muziekscene komt Matt Werth nog altijd van pas, zijn netwerk is onuitputtelijk en hij weet zelfs onmogelijke en vergeten artiesten te strikken voor RVNG Intl.

Manuel Gagneux mag zich met zijn black metal-gospelproject Zeal & Ardor dan wel voordoen als een fervent aanhanger van Satan, in het echt blijkt het vooral een sympathieke peer die zichzelf en de hype rond zijn project niet te ernstig neemt.

Destiny Frasqueri verovert als Princess Nokia de rapscene. Zonder officieel album op haar naam staat ze alsnog internationaal bekend als de feministische artiest die met trots kan rappen over haar kleine tieten. Met de heruitgave van haar debuutmixtape ‘1992’ als deluxe-editie kan niemand meer om haar heen.

Componist Julius Eastman gaf zijn overrompelende stukken controversiële titels. Doordat zijn partituren grotendeels verloren gingen, raakte hij na zijn dood in vergetelheid. Onvermoeibaar spitwerk bracht opnamen aan het licht, en dit jaar wordt werk van hem gespeeld tijdens het World Minimal Music Festival in Amsterdam.

Al ruim dertig jaar is producer en muzikant Martin Bisi een vaste waarde in alles wat enigszins met alternatieve muziek te maken heeft en uit New York komt. Van hiphop tot nowave en van Herbie Hancock tot Sonic Youth: alles is langs zijn mengtafel gepasseerd.

Big Ups-zanger Joe Galarraga worstelt in zijn teksten met de grote levensvragen. Pasklare antwoorden levert dat niet op, wel twee emotioneel geladen gitaarplaten met de urgentie van de punk.

Van de muzikale actualiteit maakt ze al decennialang geen deel meer uit. Maar ze inspireert nog altijd. En als het aan haarzelf ligt, dan provocéért ze ook. Of ‘confronteert’, zoals ze het zelf zegt. Icoon van een generatie, niets minder dan dat.

Op haar debuutalbum Sympathy verkent Gabrielle Herbst de zeggingskracht van haar stem tot in de kleinste hoekjes en nissen. Haar zang biedt de luisteraar troost in een jachtige tijd. Ze vertelt over de complexe liefdesrelatierelatie met haar stem.

Na jaren is er weer een dvd verschenen met werk van de New Yorkse componist en filmmaker Phill Niblock. Met zijn gonzende, bonzende klanken en sfeerrijke beelden maakt hij van een ruimte een sculptuur van pulserende akkoorden en gloeiende kleuren.

Suzanne Ciani is een muzikante die deze vraag misschien overbodig maakt; reeds in de jaren 1970 bewees zij dat avant-garde en commercie verenigbaar zijn. En dat dankzij haar liefde voor de modulaire synthesizer, in het bijzonder de Buchla waar zij verlief