Het geluid van groenten, je zal er maar mee bezig zijn. The Vegetable Orchestra doet dat al zo’n tien jaar, met verrassend resultaat.
Ambient die er geen is van Hannu Karjalainen en VelgeNaturlig.
Van dit soort pure chocolade op ‘Autonomie’ van LCN mogen best wat meer brokken onze richting uitkomen.
Twee mooie releases van het Russische collectief Phurpa. Meesters van de rituele overtoongezangen.
W.W.Lowman vermengt zijn diverse invloeden met veldopnames uit het dagdagelijkse leven, En Israel Martinez kiest voor minder releases maar meer kwaliteit.
Ni en Poil niet als PinioL maar als zichzelf, en dat is net zo weird.
Subtiel, ingetogen, bestudeerd, soms overhellend naar geluidskunst. Zo klinkt ‘Fridman Variations’ van Stephen Vitiello en Taylor Deupree.
Drones in al zijn rituele vormen bij Ashtoreth, Yodok III en Abbildung.
Voor The Eccentric Press daalde de Britse componist, performer en producer Iain Chambers af in de krochten van industrie en huishoudens in Europa, om bedreigde geluiden op te nemen.
Aspen Edities is het nieuwe label van gitarist/banjospeler Ruben Machtelinckx en eufonist Niels van Heertum.
Derby Derby sleept ons meedogenloos mee met zijn drone op ‘Love Dance’.
Trigger Cut doet een Shellac op zijn debuut ‘Buster’.
Het moet ons weer overkomen: voor één keertje vinden de we de kleurencombinatie op het artwork van een Essence Music release iets minder geslaagd.
De meeste tracks hebben een warm, vriendelijk karakter zonder daarbij in slaapverwekkende stroperigheid te verzanden.
Lourdes Rebels verrast opnieuw met ‘Lolita’.
De Australische toetsenspeler en componist Anthony Pateras begint aardig op stoom te komen.
Waar Orphax altijd erg goed in is, is de combinatie van zacht en scherp.
‘Angstzweet’ is een consolidatie van een talentvol project dat zeker jouw aandacht waard is.
Net iets complexer en veel beter dan jouw doordeweekse dreun.
Norberto Lobo en Eric Chenaux zijn met voorsprong onze twee favoriete hedendaagse warhoofd-gitaristen.
