“Er wordt tegenwoordig weinig echt spannende, nieuwe muziek gemaakt.” Zo stelt de bekende Duitse deejay/producer en KOMPAKT-medeoprichter Michael Mayer (p.51). Is dit blasé ouwelullenpraat, of schuilt er een waarheid in deze stelling? Het is een feit dat iedere muzikant en/of producer elke nieuw gefabriceerde noot op internet kan zetten en dat ook doet, er miljoenen SoundCloud-accounts […]

Zangeres Stephanie Pan heeft grote sprongen gemaakt: van New Jersey naar Den Haag, van oude muziek naar eigentijds repertoire en tussen Nederland en Taiwan. Ze is te horen in de voorstelling STEIN van het POW Ensemble. Deze maand vindt de tweede editie plaats van haar festival Modern Body.

Tussen 1979 en 1987 bracht John Bender op zijn eigen label Record Sluts een drietal platen en enkele tapes uit, vol minimale synthcomposities met karakteristieke zanglijnen. En toen verdween hij.

Gevonden geluiden zodanig gecombineerd met zelfgemaakte samples dat er een compleet nieuwe en kleurrijke wereld ontstaat. Lord Tang wist hier op plaat reeds mee te overtuigen, maar overtreft dat nog eens met zijn bijzondere live voorstellingen, waarbij de buitenwereld even niet bestaat.

Jonas Vorwerk zet een mix van elektronica, licht en muziek in om mensen via hun zintuigen te verleiden tot spel en gedachtewisseling. Zijn kunst verschijnt op festivals en evenementen en zorgt voor verrassing en symbiose in de publieke ruimte. Lichtgevende kubussen en grote drumcomputers zijn hiervoor zijn favoriete strijdmakkers.

Nijmegenaar René Aquarius kennen we in de eerste plaats als drummer bij het fantastische Dead Neanderthals. Nu heeft hij een eerste soloplaat klaar. Tegelijk is hij niet vies van grenschoverschrijdende samenwerkingen, ook met Vlamingen. “De auto in en gaan!”

Sinds de openbaringen van Edward Snowden weten we allemaal dat we online worden gevolgd, bewaard en geanalyseerd. Maar – vraagt Maarten Schermer zich af – zijn we er ons, terwijl de technologie steeds meer uit het zicht verdwijnt, ook werkelijk van bewust?

Een muzikant die er opeens is, uit het niets. Dat is het idee van Otto Lindholm. Kijken of je een muzikale wereld kunt creëren die op zichzelf kan bestaan, zonder referenties naar een privéleven of eerder werk.

De Argentijnse kunstenaar Mika Rottenberg heeft haar solotentoonstelling in het prestigieuze Palais de Tokyo erop zitten. Ook haar derde monografie werd er gepubliceerd. Met haar videokunst herinnert ze ons aan iets dat voor moderne kantoor- en laptopslaven niet vanzelfsprekend is: je hebt een lichaam.

Met shows waarbij hij als een headbangende rockster het publiek opzweept met alleen maar originele composities op het gebied van psychedelische techno, is Ringo van Galen al een aantal jaar bezig om Nederland te veroveren. Nu nog zijn muziek uitbrengen, opdat het buitenland ook kennis kan maken.

Fluister omschrijft zichzelf als een initiatief voor intense luistermuziek. Onder die noemer organiseert Wilbertjan Vlot concerten op verschillende locaties in zijn woonplaats Dordrecht, en daarbuiten. Als mensen naar een concert komen, is dat om te luisteren, vindt hij. Niet om te praten.

“Onze gitarist heeft een T-shirt van Dorre aan”. Dit kreeg ik te horen toen ik de band zocht op een zonnig Gents terras. Ik word daar gelukkig van, want een simpele zin als deze bewijst dat de band in zichzelf gelooft, dat er over wordt nagedacht. Enter Dorre.

Twee Britse Berlijners met een achtergrond in techno hebben dit jaar voor de tweede keer de handen ineengeslagen onder de noemer These Hidden Hands. Op hun jongste langspeler nemen ze bewust afstand van de dansvloer ten faveure van aandachtig luisteren.

Na een grote blik-op-blank betonaanstampkraker laat de IJslandse technoproducer Bjarki zich van andere kanten horen, al blijft de meter in het neonrood uitslaan.

1. Phantom Winter Bombing the Witches Sundown Pleasures (Golden Antenna) Het Duitse Phantom Winter, ontstaan uit de band Omega Massif, komt na het sterke debuut ‘Cvlt’ (2015) met het ijzersterke ’Sundown Pleasures’. Sludge, doom en de ijselijke black metal-stem van Christian Krank zijn nog steeds de hoofdingrediënten van het geluid. Snel hoeft het meestal niet; […]

Jacqueline Oskamp schrijft ‘een cultuurgeschiedenis van Nederland in de twintigste eeuw,’ zoals de ondertitel van haar nieuwste boek ‘Een behoorlijk kabaal’ luidt. Terwijl ze Jan Nieuwenhuis om de oren slaat met de ene anekdote na de andere, laat ze enkele essentiële steken vallen.

Het is vijf jaar geleden dat footwork de verste uithoeken van de wereld bereikte door ‘Bangs & Works’, de compilatieserie van het toonaangevende Planet Mu. Nu zien we hoe verschillende landen, artiesten en scenes de muziekstijl uit Chicago eigen maken. Deze keer in beeld: Nederland, België en Polen. Footwork-kenner Hugo Emmerzael bespreekt een aantal recente releases.

Platen produceren is niet de favoriete bezigheid van Michael Mayer. Ondanks zijn glansrijke carrière als deejay en labeleigenaar maakte hij tot nu toe slechts twee albums. ‘&’ is zijn derde. Een samenwerking met muzikale vrienden. Toch: “platen draaien blijft mijn eerste liefde.”

Nathan Daems is een bezig baasje. De multi-instrumentalist bestiert projecten rond Indische muziek, ska en gipsy, en houdt zich verder onledig met flamenco en Collective N Trance, een “trippy trio” met akoestische afro-Braziliaanse techno. Maar nu staat zijn ethiojazz all-star-formatie, die onlangs een tweede plaat uitbracht, helemaal centraal.

Eigenlijk is hij meer van de oude media, maar voor de buitenwereld geldt Geert Lovink als dé autoriteit wanneer het op internet aankomt. Onlangs verscheen zijn nieuwe boek over invloed van sociale media. Een gesprek over mediatheorie die moet leiden tot praktische, bruikbare alternatieven.