Een hoek af bij Enob, Mia Vita Violenta en Mata.

Heerlijk tegendraadse noiserock van Milkilo op ‘Atlas’.

‘Buzzing But Not Hung Up On Hip’ van muzikaal reisagent Philippe Petit is niet echt een nieuwe plaat, maar eerder een verzameling exclusief en nooit eerder uitgebracht materiaal.

Fluct en Sliding Words spelen met emotie en maken kleine maar mooie liedjes.

MoE + Mette Rasmussen serveren net niet kakofonieën.

Derby Derby sleept ons meedogenloos mee met zijn drone op ‘Love Dance’.

Een ware ontdekking.

Lekker improviseren met Dark Radish.

Veelzijdigheid troef op het A-typeek-label.

Schitterende allegaartjes van Tombouctou en Chantal Morte.

Spook is een snoepje voor liefhebbers van wirwar.

Fragment doet nog maar eens een Godflesh-je.

Free rock is een mooie benaming voor de muziek die het vijftal Eliogabal uit Lille maakt.

Alfie Ryner: fantastische Franse vuilnisbakkenjazz.

Drones, doom en psychedelica in één.

Drie releases die aan de man gebracht worden door Atypeek Music. Te onthouden: Chaman Chômeur.

Indringend en scherp, met meerdere moment van kippenvel als gevolg, precies zoals poëzie moet zijn.

Sympathiek plaatje, daar niet van maar wij durven gokken dat wij het overmorgen al vergeten zijn.