Bas Rotten debuteert, na een demo uit 2017, met het indrukwekkende ‘Surge’ dat in een samenwerking van tien verschillende labels wordt uitgebracht. Het Belgische Loner Cult neemt in onze contreien de honneurs waar om dit pareltje van onvervalste grind overgoten met een punkattitude en een overdaad aan blastbeats tot ons te brengen. Uit de Portugese hoofdstad overweldigt het kwintet ons met overdonderende nummers als ‘Violence’, ‘Burnout’ en ‘Mogul’. Het straffe aan platen als deze is dat de bands weten dat ze niet eindeloos moeten doorgaan. In een razend tempo er een stel excellente songs doorknallen en dan weer gedaan. Rust, stilte, bezinnen over de volgende aanval. Strike First, Strike Hard, And Let Them Pick Up The Pieces, is het toepasselijke motto. ‘Generate Mass Violence’ viel een eindje geleden in onze brievenbus. In eerste instantie niet voor een recensie bedoeld, jazeker, we kopen zelf ook nog altijd veel te veel platen, maar omdat we besloten Bas Rotten wel te doen, mag Wolven erbij. Ook al omdat de plaat gemaakt is door Filip Dupont, ook wel bekend als Lykaios. De man, die de veertig inmiddels is gepasseerd, is ondertussen een veteraan binnen het Belgische extremere metalwereldje. Hemelbestormer, Rituals Of The Dead Hand en Gorath zijn alvast vehikels waarmee hij de gemeenschap heeft verblijdt.
Met Wolven vliegen de blastbeats ons om de oren in een potje superieure D-Beat waar hij zo in uitmunt. In 2016 debuteerde hij als Wolven, enkel digitaal, met het indrukwekkende ‘Eight Billion Deathmarch’. Zijn crustcore klinkt deze keer nog net dat tikje straffer en is dit keer ook fysiek verkrijgbaar, op zwart of knalrood vinyl (en cassette via een ander label). Wij verkozen rood, puur omdat het beter past bij een moordpartijtje. Eentje dat komt in vele variëteiten, want het is onmogelijk om Wolven op één genre vast te pinnen. De plaat klinkt bijna als een verzamelaar van diverse stijlen, als een staalkaartje van het kunnen van Dupont, die uiteraard alles zelf deed. Een kunststukje. Assur en Pulmonary Fibrosis slaan de handen in elkaar voor een eerbetoon aan zowel de door horror geobsedeerde death metalband Mortician als aan cultfilmster Elvira (‘Elvira’s Haunted Hills’). Necro deathgrind noemen de bands het zelf, en daar slaan ze nagels met koppen (of in de uit de kast gevallen lijken).
Assur is het eenmansgrindproject van ene Brame, die met samples, gitaar, zang en drumcomputer vier keivette covers brengt van Mortician-nummers. De Franse goregrinders Pulmonary Fibrosis (uit Yzeures-sur-Creuse) nemen vijf stuks voor hun rekening. De band heeft sinds 1998 een onafgebroken stroom splitalbums uitgebracht, een beetje naar analogie van hun maten van Agathocles. Vijf nummers van Mortician worden naar hun hand gezet en ook deze band gebruikt Elvira-samples als kruiding. Gelimiteerd tot een handvol exemplaren op een resem labels tegelijk op het leuke 10-inch formaat. Een hebbeding, zelfs voor niet genreliefhebbers.