Toeval bestaat niet. Kaja Institute uit Californië en Brusselaar Peter Wullen ontmoetten elkaar tijdens een ‘A Duck In The Tree’ uitzending van zoviet*france. Wullen had wat veldopnames gemaakt in de Brusselse kathedraal, en de Amerikaan nam die onder handen. Al snel maakte en verstuurde Wullen meer veldopnames, waarmee Katja Institute dan weer aan de slag ging. Hij houdt van het manipuleren van andermans opnames, bij voorkeur in eerste instantie ongepolijst, en bewerkt die dan op een behoorlijk minimalistische wijze tot er een soort mengeling van drones en donkere ambient (isolationism) ontstaat. Hun eerste samenwerking heette ‘Fine Tuned Wood’, als Peter Wullen In The Katja Institute. Inmiddels is er ook al ‘Shapes’, als Kaja Institute/Peter Wullen. Het procedé is echter steevast op dezelfde leest geschoeid. Wullen gaat op pad, neemt op, waarna de geluiden in een loop worden gelegd, versneld of vertraagd, tot het meeste niet meer als zodanig valt te herkennen. ‘Step Into The Light, Lazarus’ bestaat uit acht delen, maar als je de cd-r koopt, wordt het één lange, overweldigende trip. Die begint met het geluid van vallende sneeuw, waarop een verhaal wordt verteld rond Jonas en zijn walvis. De metro in station Bockstael wordt een trip van vierentwintig minuten, geluid dat de Amerikaan uit een video van Wullen haalde om die te bewerken. Voetstappen en een lekkende kraan in de grafgalerijen van een kerkhof van Laken, waarna Alain Bashung ‘Ma Petite Enterprise’ door de luidsprekers van metrostation Kunstwet in Brussel kweelt tijdens de spits. Sneeuw die valt voor de deur van Wullen doet ook het album in een loop draaien, een plaat die genoemd werd naar een strofe uit een liedje van Gillian Welch. Een fascinerende luisterervaring, dat is het minste dat we kunnen zeggen over deze vruchtbare samenwerking.