S/t

De grenzen tussen verschillende genres vervagen voortdurend. Beïnvloed door de muziek die muzikanten in hun jeugd hoorden of die zij nu voorgeschoteld krijgen, vinden er voortdurende kruisbestuivingen plaats. Ook tussen ogenschijnlijke uitersten, zoals R&B, commerciële pop, indiepop en undergroundgeluiden. De eerste veelal gemaakt om (gemakkelijk) te behagen, de tweede met meer wrijving en diepgang gericht op een duwtje uit de comfort zone. The xx haalt een groot deel van de inspiratie uit R&B. Echo’s van Top40 uit de jaren 1980 vormden de basis voor veel chillwave projecten. Het zusje van BeyoncéSolange– duikt in de duistere zijde van new wave en eerder genoemde chillwave om haar R&B op ‘True’ wrijving te geven. Bij die laatste sluit Dungeonesse het beste aan. Dit duo uit Baltimore bestaande uit Jenn Wasner (de breekbare en scherp treffende stem van Wye Oak) en producer Jon Ehrens (The Art Department) heeft de degens gekruist met als doel de door hun geliefde Top40 uit hun jeugd te reproduceren. Het resultaat: een plaat vol potentiële radiohits, maar niet zonder te ontsporen en ook niet plat geperfectioneerd. En juist dat maakt ‘Dungeonesse’ een enorm sterke plaat. De breekbaarheid van Wasner blijft overeind, ook al neemt zij in haar zanglijnen nu voorbeeld aan de tremolo’s van Witney Houston, ze vreest niet om nu en dan naast de toon te zitten. En hoewel de arrangementen duidelijk het popformaat volgen, wordt alle ruimte die er is om er vanaf te wijken ook direct genomen. Een enkele keer trekken er zelfs shoegaze elementen voorbij. Daardoor wellicht te moeilijk en avontuurlijk voor de mainstream luisteraar, maar voor iedereen daarbuiten is dit een fijn uitstapje naar het (gelukkig nooit te) veilige midden. 

tekst:
Tjeerd van Erve
beeld:
Dungeonesse_St
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!