S/t

Hoe minder harmonie, hoe meer subgenres. Dankzij de algehele acceptatie van dissonante akkoorden en aritmische percussie binnen de experimentele muziek staan de deuren voor iedereen open om letterlijk en figuurlijk uit de maat te gaan. De daadwerkelijke onplezierigheid van disharmonie is daarbij allang niet meer van belang. In plaats daarvan dient dit principe vaak als een bouwsteen binnen een bredere compositie of begeesterd improvisatiespel. Soms leidt dit tot redelijk toegankelijke resultaten, zoals op het album ‘Woven Entity’ van het cosmic jazz gezelschap Woven Entity. Zichtbaar geïnspireerd door de betere, inmiddels klassieke freejazzplaten, combineert de band polyfone ritmes, vrije improvisatie en complete disharmonie. Dit alles met het doel om tot een opzwepend en puntig geheel te komen, waarbij melodie en vrije improvisatie elkaar mogen afwisselen. Een vrij amusant en gevarieerd geheel, maar niet lawaaiig genoeg om je onderburen mee overstuur te krijgen. Wat dat betreft, biedt het album ‘Stow | Phasing’™ van Benedict Taylor & Anton Mobin meer mogelijkheden. Het duo schept er hoorbaar genoegen in om de meeste schelle en dissonante klanken te produceren. De een doet dit met de viool, de ander iets enigmatischer met de nodige ondefinieerbare analoge en digitale apparatuur. Er wordt veel geïmproviseerd en de muzikanten lijken, net als de luisteraar, op zoek naar iets dat beklijft. Op dit album wil het vinden daarvan echter nog weleens uitblijven. Het geheel klinkt wat slordig en detail ontbreek, waardoor er toch het gevoel blijft hangen dat ‘je erbij had moeten zijn’. Wat dat betreft levert Sun Color op ‘€˜Parallel Tracks’™ een meer afgerond geheel. Dit album is te beschouwen als een audio-collage, opgebouwd uit materiaal gemaakt op verschillende plekken gedurende enkele jaren. Het resultaat is een elektroakoestisch experiment in de beste vroeg-modernistische traditie. Field recordings en studioelektronica wisselen elkaar in rap tempo af binnen twee nummers van vijftien minuten. De luisteraar wordt alle kanten heen gezwiept en kan er langs de zijlijn nog wat van oppikken ook. Drie albums, drie geluiden, een enkel harmonisch systeem wat genegeerd wordt. Het bewijst maar weer dat er voor iedereen die genoeg heeft van voorbedachte samenklank wel iets moois te vinden is.

tekst:
Niek Hilkmann
beeld:
Woven_Entity_St
geplaatst:
wo 18 mei 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!