S/t

Niels de Wit en Joost Warnik, beiden uit Hoorn, richtten zo nu en dan een bandje op om hun energie kwijt te geraken. Ze doen dat al sinds 1987, toen ze The Vernon Walters oprichtten. Doorheen de vele jaren die inmiddels zijn voorbijgegaan, speelden beide heren pop, punk, noisecore en garage in al zijn varianten, gemengd of apart. Hungry I en Sack-O’-Woes zijn de vehikels, de vlaggen waaronder pogingen werden ondernomen om de Nederlandse jeugdhonken plat te spelen. En nu is het tijd voor Uncontrollable Urgh. De band is genaamd naar een song van Devo, al zijn het voornamelijk bands als The Buzzcoks en The Adverts die voor inspiratie zorgen voor het pennen van liedjes. Robert Bakker, voorheen drummer maar nu gitaar, en Frank Cuup (drums) vervolledigen het kwartet. Een moeilijke groepsnaam, zoals de traditie het wil, en hop, een plaatje vol leuke poppunk ligt op de vinylliefhebber te wachten. Geen cd, alleen vinyl. Voorkomen dat de band te populair wordt en de fun op is, moet ten allen koste worden vermeden. En is het fun? Ah, zoals zoveel poppunk klinkt het op een ideaal moment wel leuk en op andere momenten knap vervelend. Dat ligt niet aan de band, maar aan het genre. Een blazer hier en daar en een akoestisch deuntje, toepasselijk ‘The Acoustic Song’ genaamd zodat we ons zeker niet kunnen vergissen, bieden ietwat variatie. Veertien stuks, dat moet volstaan voor een denderend optreden.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
UncontrollableUrgh_
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!