IJsland! Als het niet de titels zijn die de herkomst van Pascal Pinon verraden dan is het wel het klokkenspel of de dromerige sfeer en de zang die dankzij de taal alweer snel aan Björk doet denken. Muzikaal heeft Pascal Pinon meer gemeen met Múm. In het rijtje Justin Bieber, Miley Cyrus en Pascal Pinon zijn ze met voorsprong de coolste. Maar waarom zou je ze in dat rijtje zetten? Omdat de IJslandse meidenband ook uit tieners bestaat. Ze begonnen op hun veertiende met de opnames voor dit album en hoewel ze nu alweer twee jaar ouder zijn, blijven ze piepjong. De muziek is compleet lo-fi opgenomen met de dames in een ruimte rond een microfoon. Het randje is op een of andere manier gekarteld genoeg om het interessant te houden en niet in de zoetigheid te laten doorslaan. Waar ze over zingen is een compleet raadsel, al heeft één van de twee Engelse nummers, ‘I Wrote A Song’, wel een extreem bescheiden tekst. Niet voor niks wordt er al gesproken in stijlnamen als Nude Folk of The New Shy. En laat er in dit geval nu niks zijn om verlegen over te worden. Dit is een groep met een album waarover ze best van de daken mogen schreeuwen.
