S/t

Het Britse The Unity Sextet combineert oude, akoestische jazz met elektronica op een volstrekt organische wijze. Soepel swingend, soms behoorlijk vet beukend, altijd loepzuiver en op het scherp van de snede. Alle tracks zijn van de hand van saxofonist Buddy Franco, die bij de uitvoering ondersteund wordt door contrabas, piano, drums, gitaar en elektronica. En dan daarbovenop ook nog eens door maestro of funk Lack Of Afro oftewel Adam Gibbons, die hier de rol vervult van producer, arrangeur en geluidstechnicus. Na een intense periode van oefenen en met elkaar optrekken werd uiteindelijk opgenomen in diens studio, met als resultaat dertien tracks, in lengte variërend van 0:34 tot 7:28 – het kan alle kanten op. De titels ervan klinken belachelijk en bij elkaar geraapt, maar de muziek is dat zeker niet. De drums lijken soms rechtstreeks van een jaren 1950 plaat te komen, compleet met jungle-roffels en ziedende bekkens van Art Blakey, terwijl de deejayeffecten je om de oren vliegen en de beats hier en daar een flinke dance-dreun in zich dragen. Om maar wat te noemen; er valt namelijk zoveel te ontdekken aan dit rijke album.

tekst:
Arjan van Sorge
beeld:
TheUnitySextet_
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!