Het Duitse Denovali heeft zich in korte tijd opgewerkt tot een kwaliteitslabel (met, sinds enkele jaren, een toonaangevend festival) in de post-genres, of: avontuurlijke muziek met gitaren. Een paar jaar geleden sloegen ze het Noorse The Samuel Jackson Five aan de haak. In eerste instantie werden de eerste drie cds, die een trilogie vormen, verzameld uitgegeven in een mooie intussen uitverkochte vinylbox. En nu is er dan eindelijk, vier jaar na Goodbye Melody Mountain, een vierde plaat, in principe de start van een nieuwe trilogie. Nieuw is alvast het toevoegen van zanglijnen op een aantal nummers. Vreemd overigens dat dit nu pas gebeurt, want een van de gitaristen is een geschoolde zanger, en zeker live vallen zijn stemkwaliteiten in de goede zin op. Tremulous Silence is in deze categorie een sterkhouder op de plaat, met zijn ingetogen intro en hartverwarmende samenzang als finale; een nummer dat vreemd genoeg erg aanleunt bij de lofi van Lou Barlow en Jason Loewenstein. Radio Gagarin ademt dan weer de Solaris-sfeer van de NASA-hoes. Maar evengoed staan er op deze titelloze plaat nummers die je als fan mag verwachten: And Then We Met The Locals, weliswaar een oudere song, combineert uptempo gitaren met een langere, ingenieuze opbouw. En Race To The Self-Destruct Button is zo een van die catchy rocksongs zoals alleen The Samuel Jackson Five ze weet te maken. The Samuel Jackson Five weer herleid tot een vijftal, zoals het hoort levert daarmee opnieuw een rijk georkestreerde en erg gevarieerde plaat. Een plaat die bovendien aanstekelijk is zonder plat of voorspelbaar te worden. Hun beste tot nu toe, én een goede introductie tot eerder werk.
