S/T

In 2008 begon Beep! Beep! Back Up The Truck als een klein lokaal label met voornamelijk bevriende bands. De eerste releases van onder andere Kismet, The Walt en We Vs. Death waren van Utrechtse bodem, en vanuit die vruchtbare bodem ging het label zich uitbreiden. Zover dat al snel internationale namen volgenden waarvan Conduits de eerste Amerikaanse is. En daarmee heeft het label een winnend en beslagen paard – met leden uit onder andere Cursive en The Good Life – in huis gehaald. In deze formatie maakt het kwintet een aansprekende mix van shoegaze en postrock, die vooral doet denken aan Wye Oak, maar dan nog meer badend in een zee van gitaren. Trage atmosferische opbouw met lang uitgerekte gitaar en orgeldrones waarin frontvrouw Jenna Morrison met haar onderkoelde en ingehouden zang een verleidelijke rol speelt. Alsof zij als een zeemeermin je de nummers in wil trekken. Een verleiding die met elke luisterbeurt harder aan je gaat trekken, ook omdat het veld van gitaren, toetsen en melodische bas er om heen je geregeld in een postrocktrance weten te trekken. Zeker de ruim acht minuten van ‘The Wonder’ werken meditatief, wellicht enkel live nog te overtreffen. Een indrukwekkend debuut! Minder indrukwekkend is O Emperor die hun debuut ‘Hither Thither’ nu ook internationaal uitbrengen op K&F Records. Dit Ierse vijftal had dit album al af in 2009, maar wilde niet buigen voor Universal. Dat een groot label interesse in de band had, is echter niet verbazingwekkend. In de dertien nummers horen we referenties naar Muse, Mumford & Sons, Crosby, Stills, Nash And Young en meer eigenwijze bands als Menomena en Radiohead. Een mooie mix die al succesvol was in eigen land en ook weet te boeien. Maar geen van de nummers blijft hangen of springt er uit. Juist door de brede variatie, waarbij de band het ene moment in de psychedelische folk van de jaren 1960 zit en het volgende moment als Grizzly Bear met postrock gitaren klinkt, zorgt voor een gebrek aan samenhang. Uiteraard hoeft het geen enkel probleem te zijn om psychedelische folk samen te brengen met Randy Newman-stijl popliedjes, maar dan moet je ook proberen het echt samen te brengen. Lukt dat op een volgende plaat, dan zou het wel eens een van onze favorieten kunnen worden, vooral gezien de duidelijke compositorische talenten die deze Ieren bezitten.

tekst:
Tjeerd van Erve
beeld:
Conduits_Conduits
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!