Sponsored Content

Voor liefhebbers van bochtige eclectische cybercomposities is er nu Antwood. Tristan Douglas bracht onder dat alias zijn debuut ‘Virtuous.scr’ (2016) uit op Planet Mu en is er nu met een opvolger, ‘Sponsored Content’. De Canadees maakte snel flinke stappen en levert nu een veel interessanter album af waarin hij, naast zijn stotterende digitale beats en karakteristieke stemsamples, meer gevoel voor ruimte en melodie tentoonspreidt. In ’Disable Ad Blocker’ worden we verwelkomd door de opstartende gebruikersinterface, Oh My Fucking God!! Een zangerig gehuil in ‘The New Industry’ vermengt zich vervolgens met weerkaatsende synthkoortjes waarna we switchen naar de kunstmatig kabbelende ambience in ‘FIJI Water’. In ‘Wait For Yengi’ wordt een licht-omineus synthlandschap doorbroken door stemflarden die uiteindelijk verstaanbaar worden en te herleiden zijn als melige referenties naar alombekende social media, sportschoen- en fastfoodmerken. Zijn werk is speels in de geest van Si Begg die ook wel af en toe van die satirische samples door zijn genre-overstijgende elektronica mixte, alleen zat hij meer in het TV-tijdperk en zitten we nu meer in een tijd waarin alle media door het internet worden opgeslokt en in elkaar overvloeien en een niet aflatende bron voor net art vormen waar bijvoorbeeld een groep als 18+ zich ook veelvuldig aan laaft. We leveren ons over aan de machines als we niet uitkijken (‘Dont Go’): klik-klik, ze volgen ons: I see you (‘ICU’). Go download the developer kit, zegt Mark Zuckerburg (‘The Hyper Individual’). En we komen wederom in een oppervlakkige digitale spa terecht, is er een uitweg? Het slotcyberpopdansje ’Human’ features een akoestisch-klinkende piano. Er lijkt toch hoop op ontsnapping.

tekst:
Bouke Mekel
beeld:
Antwood_Sponsored_Content
geplaatst:
wo 9 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!