Spit And Image

In de jaren 1980, toen we in België een opleving hadden inzake allerlei vormen van rockmuziek, new wave en experimenten, was het schabouwelijke Engels soms het enige struikelblok om over de landsgrenzen heen door te breken. Van zodra zanger Gustav Berntsen van het uit Kopenhagen, Denemarken afkomstige kwintet Pardans zijn mond opendoet, krijgen we exact hetzelfde gevoel. De punky jazz die ze brengen valt in de meeste nummers uitermate goed mee, maar de zeurende en wauwelende Berntsen bederft voor ons al snel de pret. Nochtans is Pardans niet van de minste in de Noorse scene. Twee leden van de band spelen momenteel mee bij Iceage (alleen tijdens de concerten) en Pardans toerde al uitgebreid met Marching Cburch. Na ‘Heaven, Treason, Women’ (2016) hebben ze nu een tweede plaat uit, die helemaal in het verlengde ligt van het debuut. No-Rock is de benaming die de band zelf aan de muziek geeft, in navolging van de no-wave van enkele decennia terug. Maar het is niet omdat er een saxofonist meedoet en een deel van de nummers nogal aritmisch en chaotisch klinken, dat ze daarom bijzonder zijn. Sommige nummers steken er wel bovenuit, vooral omdat ze een beetje anders klinken dan de rest. Want van een eenvormig geluid kunnen we Pardans zeker niet beschuldigen, integendeel. Een niemendalletje als het instrumentale ‘Ralle’s Theme’ is een verademing na het vocale geweld van Berntsen, die ook nog eens te ver vooraan in de mix zit, toch voor onze smaak. Telkens we de muziek zelf snappen of er kunnen inkomen, slaat hij er zijn vermaledijde woordenstroom tussen. Al zullen fans van bijvoorbeeld Frank Zappa daar minder last van hebben. Die proberen ‘Are You Entertained Yet?’ en ze zijn verkocht.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Pardans_SpitAndImage
geplaatst:
vr 5 okt 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!