Songs Of Our Mothers

Oorlog en religieus bewind maakten in de jaren 1980 een einde aan de gouden jaren van de Afghaanse pop, waarvan Ahmed Zahir (‘de Afghaanse Elvis’) het boegbeeld van was. Nog steeds zijn de omstandigheden in Afghanistan voor muzikanten niet florissant -zeker niet voor vrouwen. Dat heeft de zangeres Eleha Soroor helaas ook ondervonden. In 2009 won zij een Afghaanse versie van Idols. Met haar bekendheid groeide echter ook de dreiging van fundamentalistische moslims. Zij vluchtte daarom naar Groot-Brittannië. Daar heeft ze nu een album opgenomen met het Britse collectief Kefaya. ‘Songs Of Our Mother’ -dat bestaat uit traditionele Afghaanse nummers- begint veelbelovend. In het openingsnummer vormt een stevige en wat bozige riff een uitstekende fundering waarover Soroors kraakheldere, breekbare, maar ook felle stem kan zweven. Ook op de rest van het album zingt Soroor indrukwekkend, in een klassieke (Perzische) stijl. Een solide, wat meer aardse basis voor haar luchtige, heldere stem ontbreekt echter grotendeels. Het collectief -dat deels bestaat uit migranten- probeert de volksmuziek op hun eigen, eclectische manier in te vullen. Soms klinkt de begeleiding als dub-reggae, dan weer als jazz. Her en der horen we een tabla, Afrikaanse instrumenten en synthesizers. Spannend zijn deze arrangementen niet; de begeleiding klinkt wat gekunsteld en flets naast de karakteristieke zangstijl van Soroor. Misschien is Kefaya wat té enthousiast en gehaast geweest -het album is volgens de band namelijk binnen een paar dagen gearrangeerd en opgenomen. Hoe dan ook hebben Kefaya en Eleha Soroor er voor gezorgd dat er weer muziek uit Afghanistan te horen is.

tekst:
Rik Binnendijk
geplaatst:
wo 30 mrt 2022

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!