Solo Acoustic Guitar Improvisations I

Het heeft wel iets: een uitgebreide tekst over de artiest verteld door iemand die zijn werk weet te appreciëren, in een context weet te zetten en een eigenwijs carrièreoverzicht neerzet en tegelijk de enorme evolutie die een artiest kan doormaken, in de verf zet. Guy Peters doet het, in een lay-out van Rutger Zuydervelt over Dirk Serries. Serries heeft ondertussen al heel wat muzikale watertjes doorzwommen en doorwrocht. Telkens put hij een genre helemaal uit, tast het af tot hij het helemaal heeft gehad en verkast dan geleidelijk naar iets anders. Deze keer schuift hij op richting akoestische gitaar, in zijn eentje. Dat hij veel improviseert, is een understatement natuurlijk. Het heeft echter wel iets om Serries te horen spelen op zijn 1957 Höfner archtop gitaar zonder enige vervorming, bewerking of andere belemmering. Of toch, een klein beetje compressie om het geluid dynamischer te maken. Maar vooral, gewoon, spelen met de snaren en er uithalen wat op datzelfde ogenblik door hoofd en vingers wordt aangestuurd. De ‘I’ duidt er op dat dit pas het begin is, een soort inleiding, een vingeroefening naar misschien meer uitgewerkte of ingewikkelder muziek. Serries heeft ervaring zat natuurlijk, zodat we in de tien nummers nergens het gevoel krijgen met zomaar wat gefriemel van doen te hebben. Serries weet hoe hij een degelijk luisterstuk moet brengen en door de wisseling van ingetogen en net iets feller tekeer te gaan, weet hij de aandacht vast te houden. Gelimiteerd tot honderd exemplaren op vinyl, voor de snelle beslisser dus.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
DirkSerries_SoloAcousticGuitar
geplaatst:
ma 19 apr 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!