Snack Fans

Hun eerste plaat was een split met Ravioli Me Away en hun eerste volwaardige langspeler heet ‘Snack Fan’ en dan heb je nog de groepsnaam. De mannen van Dog Chocolate hebben duidelijk iets met eten. Maar is hun plaat te vreten? Ons moeder verbood ons om met een volle mond te spreken, maar wij zeggen volmondig “ja”. Hun mix van noiserock en ongedwongen punk pakt. Het baadt allemaal in een ongedwongen sfeer en de sillyness ligt er bij momenten vingerdik op (‘Plastic Canoe’, ’Wish for a Cat’ en bij uitbreiding de rest van de plaat) maar het hoeft niet altijd vreselijk diepgaand te zijn, toch? Muzikaal is het ook meestal onkunde, maar als de onkunde met dit enthousiasme wordt gebracht, dan verschijnt er minstens een glimlach op onze lippen en dat is al veel in deze barre tijden. Hey, het is immers punk. Van de meest onnozele soort, dat wel, maar ook dat verdiend en plek op de wereld. Nog niet direct in onze platenkast moeten we wel toegeven. Wij boeren nog eens luid en gaan verder naar het volgende gerecht.

tekst:
Christophe Vanallemeersch
beeld:
Dog_Chocolate_Snack_Fans
geplaatst:
do 8 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!