Smelter

‘Life’ van Dead Neanderthals is nog niet helemaal verteerd, of daar is het duo al terug. Hun tweede samenwerking met Machinefabriek (na ‘DNMF’ uit 2014) verschijnt op cd en lp bij Moving Furniture en op cassette bij Tartarus. Richard Postma, Tartarus labelbaas, was er het eerst bij, dus we gebruiken de cassette om ‘Smelter’ tot ons door te laten dringen. Één nummer van negenendertig minuten. Ze zijn in de fase van de lange stukken onze favoriete Nijmegenaars.

Waar ‘Life’ geen enkele noot geproduceerd door een saxofoon of drum bevat, is dat hier wel het geval. Al is het soms heel moeilijk om een geluid aan één van die instrumenten toe te kennen. Rutger Zuydervelt alias Machinefabriek heeft naar onze bescheiden mening meer dan voorheen zijn stempel gedrukt op de opname, waardoor ‘Smelter’ opnieuw helemaal anders klinkt zonder iets af te doen aan de onmiddellijke herkenbaarheid van werk van Dead Neanderthals. En dat is steevast een krachttoer. Drones op zijn allerbest.

Project Nefast blikte het drie nummers tellende ‘Nee’ in ter gelegenheid van hun aantreden op Roadburn van dit jaar. ‘Nee’, ‘Nee’, ‘Nee’, dat zijn de titels van de drie nummers. Om maar te zeggen dat ze lekker negatief wilden zijn voor deze cassette. (Neen, geen andere fysieke drager.)

De desperaatheid van de naar achter gemixte stem en de drones die een uiterst negatieve sfeer opwekken, verwijzen naar de black metal waar Project Nefast op de cassette ‘Sex Money Power’ een voorproefje van meegaf (naast nog wat andere tot moes geslagen genres). Al houden ze het niet helemaal tot het einde vol. In het afsluitende ‘Nee’ sluipen ook andere invloeden, wat het net weer interessant houdt.

Rare kwieten mogen er ook zijn. ‘Steel Casket’ van Primitive Man is verkrijgbaar bij Crown And Throne Ltd. En bij Tartarus. En digitaal waarschijnlijk, maar wie maalt daar nu om? Het is, uiteraard, geen vervolg op het magnifieke ‘Caustic’ (Relapse) van vorig jaar.

De opnames, twee lappen die samen drie kwartier in beslag nemen, dateren wel van dezelfde sessie (er was een dag vrij na voltooiing van ‘Caustic’). ‘P/M’ uit 2013 zat in de hoek van de harsh noise. Nu konden ze iets gelijkaardigs proberen, maar dan in een degelijke studio waarvan ze de mogelijkheden goed hebben benut. Drones, ambient en noise gaan hier perfect samen.

Waar ‘Fear’ nog enigszins lieflijk begint (relatief natuurlijk), ontaardt het nummer na een paar minuten alsmaar meer in verzengende, donkere noise. Dit procedé herhaalt zich bij ‘A Life Of Turmoil’, dat eindigt in een kakofonie van gepiep. Voeten weer op de aarde. Beperkt tot honderd exemplaren.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
DNMF_Smelter
geplaatst:
ma 20 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!