Sky Burial

De tweede van het uit Virginia, Richmond afkomstige Inter Arma is een eerder lastige noot om te kraken. Er is namelijk niet zo eenvoudig een lijn te trekken op ‘Sky Burial’, laat staan dat het album makkelijk te doorgronden is. Hoofdreden daarvoor is dat de band voortdurend van stijl verandert, tussen de nummers zelf maar ook binnen de soms heel lang uitgesponnen songs. Het kwintet brengt een mengeling van doom, black, grind, sludge, psychedelica en mathrock en gaat daarbij grotendeels instrumentaal te werk. Hier en daar komt de stem van Mike Paparo (ex-False Hope, ex-Dick Butkis, ex-Hatred Profound, ook Bastard Sapling) de boel grondig verstoren om er een zeer duister, agressief en black metalsfeertje aan toe te voegen. Stukken die al snel meer dan acht minuten duren laten de vijf heren de ruimte om te experimenteren tussen de verschillende genres, waarbij ze soms uitermate ingetogen doorgaan voor een paar minuten om dan pas de hel en het geweld te laten uitbarsten. Dat ze niet voor één gat te vangen zijn, bewijzen de soms lange drumsolo’s die ondanks alles niet vervelen of er de vaart uithalen, omdat ze perfect passen bij de gecreëerde sound en sfeer. Technisch kunnen staat hoog op het lijstje, want er staan een paar uiterst ingewikkelde en quasi niet te volgen fragmenten op deze plaat. Vandaar dat we er ook mathrock als invloed bij haalden, in een extreme metalversie dan wel. Dankzij de rustpunten is ‘Sky Burial’ niet helemaal een uitputtingsslag geworden, al scheelt het dikwijls niet zo veel. Dit is gewoon een doorbijter om nu en dan eens uit het rek te halen als het allemaal net iets moeilijker mag zijn.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
InterArma_SkyBurial
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!