Sister Faith

Terug naar de indierock van de jaren 1980 en 1990 meldt Coliseum ons op hun vierde album. De tijd toen Dischord nog een en ander in de pap had te brokken, en bands als Jawbox en Fugazi niet alleen goede platen maakten, maar ook de wereld rondtoerden en nog succes kenden ook. Net als bijvoorbeeld Girls Against Boys (luister ‘Love Under Will’), een band die ook weerklinkt in de sound van Coliseum. Het trio, bestaande uit gitarist/zanger Ryan Patterson, bassist Kayhan Vaziri en drummer Carter Wilson, komt uit Louisville, Kentucky, verbergt echter een heel negatief wereldbeeld onder de aanstekelijke indierocksongs. Patterson stelt leven en dood in vraag, het nut van zinloze gesprekken of net zo zinloze religie die beiden nergens toe leiden en gewoon overbodig zijn. Hij doet het met een soms zwoele stem, een beetje als die van Scott McCloud (Girls Against Boys, Soulside), die bij momenten behoorlijk misleidend overkomt. Uiteraard is het niet allemaal kommer en kwel, en kan er met afsluiter en prijsnummer ‘Fuzzbang’ zelfs een kwinkslag af. Toch gaat het nummer ook over het einde der tijden, maar misschien gloort ergens toch een beetje hoop. Het zijn echter niet de teksten, maar de wijze van zingen en bovenal een hele resem uitermate geslaagde gitaarriffs die dit album boven de middelmaat doen uitstijgen. Ze zitten mooi verpakt in pakkende rocksongs en zijn tegelijk de instigator van diezelfde songs. ‘Sister Faith’ is ongetwijfeld de beste van Coliseum tot nu toe, eentje die mooie herinneringen oproept aan meerdere concerten van Girls Against Boys. Zo goed is deze plaat.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Coliseum_SisterFaith
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!