Sicario

De IJslandse maar in Berlijn woonachtige componist Johann Jóhannsson was altijd al sterk in het maken van filmische muziek voor dans, theater en performance, en is zich – niet zo verwonderlijk – de afgelopen jaren vooral gaan toeleggen op film. Voor onder andere ‘Prisoners’, ‘The Theory Of Everything’ en nu dus voor ‘Sicario’, een begrip dat in Mexico voor een huurmoordenaar staat. Regisseur Denis Villeneuve had met de muziek een paar dingen voor ogen: die moest je voelen, als een gevaar dat vanonder je voeten komt, vanonder de verschroeide aarde van de Chihuahua woestijn. En het verval van normen en waarden, en de droefheid van Mexico, dat ook nog. Drie keer check, en drie keer gelukt, ook al zal je geen spoortje van de zo met Mexico verbonden mariachi horen. Wel veel cello, en vooral percussie. Het drumwerk is volgens Jóhannsson gedeeltelijk geïnspireerd door Swans, traag en slepend maar met krachtige en brute energie. Nou, het is onheilspellend genoeg en ook nog eens flink duister allemaal, dus wederom raak. Waar kun je nog naartoe om rustig de verandering van de seizoenen te bekijken, zonder een spoor van menselijke aanwezigheid? Jóhannsson ging naar zo’n plaats met vrienden en medemuzikanten Hildur Guðnadóttir en Robert Aiki Aubrey Lowe (Lichens, OM), en er werd een 8mm film van het vreedzame verstrijken van de tijd op het Antarctische schiereiland gemaakt. Cello, synthesizer, elektronica en stem bepalen de sfeervolle en golvende soundtrack op ‘End Of Summer’, dat behoorlijk geladen klinkt en nogal vol voor een verlaten omgeving. Uiteraard wordt die schitterende natuur ook nog eens bedreigd, zowel hier als bij natuurfilms dient dat altijd vermeld te worden. Maar mooi is het voorlopig nog wel even, net zoals de stemmige en vergeestelijkte tracks.

tekst:
Arjan van Sorge
beeld:
Jhann_Jhannsson_Sicario
geplaatst:
wo 5 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!