Zeitkratzer, het internationaal samengestelde moderne muziekensemble met de vinger aan de pols van de tijd. En niet te beroerd om daarvoor diep in de geschiedenis te duiken, zoals deze keer met ‘Serbian War Songs’, over traditionele Servische liederen uit en over de Eerste Wereldoorlog. Elf zwaar beklemmende composities op het raakvlak van klassiek, volksmuziek, noise en soundscapes, met als rode draad de snijdende, hypnotiserende stemmen van volkszangers Svetlana Spajić, Dragana Tomić en Obrad Milić – waarbij de laatste ook nog diple (doedelzak) en gusle (snaar- en strijkinstrument) speelt. Alles bij elkaar loodzware, indrukwekkende kost, waarbij weer eens duidelijk wordt hoe muziek eeuwen kan omvatten, wat voor zeggingskracht ervan uitgaat, en hoe alles uiteindelijk bij elkaar komt. Zo komen ook Elliott Sharp en Zeitkratzer weer bij elkaar, met ‘Oneirika’ dat in het Grieks de wakende droomtoestand beschrijft. In 1997 werkten ze al eerder samen, en dat ze daar verder mee gaan lijkt logisch want beide partijen hebben nogal wat gemeen. Dit keer is het uitgangspunt een nieuwe methode van Sharp om muziek te filteren en ontwikkelen, een proces waarbij de muzikanten veel vrijheid om te interpreteren wordt gelaten. Klassiek, jazz en noise gaan daarbij hand in hand, in zich naar alle kanten ontwikkelende composities met de lengte van een lang popliedje. Geen lichte kost wederom, maar boeiend van a tot z.
