Senegal 70

M’balax is de naam die men in Senegal geeft aan de mengvorm van traditionele en Westerse muziek en dans. Op deze voortreffelijke verzameling hoor je mooi hoe alle orkesten een verschillende mix maken van de van oudsher sterke Cubaanse muzikale invloeden en de vanuit de V.S. opkomende soul en funk met bijbehorende gitaren en orgeltjes. Veel van de artiesten op deze cd speelden op zeker moment in de Star Band De Dakar. Dit orkest draaide vrijwel volledig op Afro-Cubaans repertoire, maar wel in steeds Afrikaansere arrangementen. Een mooi voorbeeld is ‘El Carretero’, een Cubaanse traditional die later wereldwijd bekend werd in het arrangement van de Buena Vista Social Club, maar rond 1965 ook door de Star Band werd opgenomen, met als zanger Amara Touré. Het is een van de zes onuitgebrachte nummers op deze compilatie. Doordat er in Senegal nauwelijks sprake was van een muziekindustrie, werd er relatief weinig muziek opgenomen en nog minder daadwerkelijk uitgebracht. Samensteller Samy Ben Redjeb stuitte op bandopnamen, gemaakt door twee producers: Ibra Kassé en Moussa Diallo. Redjeb is vooral trots op de twee nooit uitgebrachte opnames van Orchestre Ba(w)obab. En terecht: met name het melancholische ‘Ma Penda’ zorgt voor kippenvel. Zeer geslaagd zijn ook de drie nummers van Orchestre Laye Thiam, afkomstig van hun titelloze lp uit 1972, vooral ‘Kokoriko’ (met Engelstalige intro en geschreeuw), en het arrangement van ‘Massani Cicé’ (het ‘anthem’ van de Senegalese onafhankelijkheid), beide met onweerstaanbaar orgeltje en uiterst sample-bare breaks. ‘Africa’ van Orchestre G.M.I. is een ander hoogtepunt. In het zeer uitgebreide en verzorgde boekje staan mooie anekdotes te lezen bij de meeste nummers. Zo leren we dat dit huisorkest van het politiekorps, onder leiding van stertrompettist Aly Penda, in 1976 van de korpschef toestemming kreeg om een mobiele studio voor te laten rijden en een plaat op te nemen. Het resultaat bleef helaas tot heden op de plank liggen. Een buitenbeentje is het reggae-achtige arrangement van de Afrikaanse traditional ‘Mariama’ door het in Parijs opgerichte Fangóól. Het werd een bescheiden hit en bracht de band zelfs in de Amsterdamse Paradiso. Het is overigens niet alleen maar obscuur materiaal wat hier de klok slaat. ‘Viva Marvillas’ van King N’Gom was in 1976 een enorme hit in Dakar en andere West-Afrikaanse steden.

tekst:
Maurice Dumont
beeld:
Various_Artists_Senegal_70
geplaatst:
do 8 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!