Slumberland ontstond in het hoofd van de eigenzinnige klankentapper Jochem Baelus. Hij maakte al eerder muziek voor film en theater. Eind 2013 bracht hij ook al een eerste experimenteel album uit op het Eindhovense label Zesde Kolonne. Sindsdien is hij zijn klankenpallet –letterlijk– gaan uitbouwen. Hij bouwde een houten constructie waarin zijn instrumenten een plaats kregen. En dat zijn niet de eerder reguliere zaken zoals drummachines en allerlei andere elektronische toestanden maar ook breinaalden, haardrogers en naaimachines. Die gebruikt hij om klank te produceren. Om dat snijvlak tussen installatiekunst en experimentele rock te versterken doet hij nu een beroep op drummers Frederik Meulyzer en Alfredo Bravo (Flying Horseman). Zij zorgen voor de ritmes. Baelus injecteert die met de nodige intrigerende geluiden en donkere zangpartijen. Op één of andere manier is het voor ons dan ook logisch dat hij in studio de hulp kreeg van Radwan Ghazi Moumneh (Jerusalem In My Heart). Die zorgde er bijvoorbeeld ooit voor dat de Canadese experimentele rockers Suuns boven zichzelf uitstegen tijdens de liveshow die we ooit van hun zagen in Barcelona. En dat was puur door zijn live mixing van die band. Maar Slumberland dus. Die stijgt hier ook boven zichzelf uit. Als je het zo leest, lijkt het misschien arty-farty geneuzel. Maar dit is gewoon een heel goede donkere en fascinerende plaat.