Satori

Kent iemand het Londense Axegrinder nog? Hun vorige plaat dateert namelijk uit het gezegende jaar 1988. ‘The Rise Of The Serpent Man’ was dat, op Peaceville, de opvolger voor hun debuutdemo van een jaar eerder, getiteld ‘Grind The Enemy’.

Oorspronkelijk heette de toen als een kwartet door het crustpunkgenre wandelende band Tyrants Of Hate. Axegrinder vond de band toch heel wat beter klinken en ze maakten meteen naam met hun door Venom en Amebix beïnvloedde muziek.

In 1991 was het liedje alweer over en richtte de meerderheid (vier van de vijf) van de leden de Voivod-kloon Wartech op. Einde van een kort sprookje. Tot Steve Alton en Trev Speed vonden dat Axegrinder nu weer net zo relevant kan zijn als indertijd. Een wereld vol haat en intolerantie, daar kan het duo wel wat mee.

Ze werden al snel opgepikt door Rise Above, een label waar een plaat als ‘Satori’ perfect thuis hoort. Geen doorslagje van hun legendarische debuut, maar een volwassen plaat van twee crustpunkers die gewoon hun eigen zin wilden doen.

En dat is een overdaad aan heerlijke riffs (Alton), een paar onderdanige studiomuzikanten (drummer Chris Allan, Gemsy Davison en Deb Alton voor de vrouwelijke zang hier en daar) en teksten en zang van Speed.

Geen eenheidswordt ook, want ‘Satori’ is behoorlijk divers. Wat stoner, wat doom, wat crustpunk en vooral een bevlogen duo dat niet wil teren op vroeger succes, maar gewoon een actueel klinkend nieuw album wilde maken. En daar zijn ze met vlag en wimpel in geslaagd.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Axegrinder_Satori
geplaatst:
ma 13 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!