Totale onderdompeling in oscillerende geluidsgolven en repetitieve drums. Meditatie bij zonsondergang, maar sommige klanken rukken je zo weer uit die rust. En toch. Roots In Heaven is een achter een masker schuilende bekende Berlijnse technoproducer. Een man die experimenteert met klank en ritmes. En als Roots in Heaven een dieper engagement aangaat. Een eerste ep valt titelloos en onverwacht in. ‘Sang Des Betes/Affaires Des Rats’. Inspiratie wordt uit de Franse literatuur gehaald. Belevenissen worden met filosofische termen besproken. Roots In Heaven gaat terug naar luisteren en beleven. Inleven en bewust worden van. Net voor de zomervakantie invalt, volgt een langspeler ‘Petites Madeleines’. De titel werd uit ‘À La Recherche Du Temps Perdu’ van Marcel Proust geplukt. Het verraadt een tikje meer wie Roots In Heaven is. Dat weten doet er niet toe. Het ego en de naam wordt van de muziek gewist. Het laatste wil enkel nog een intieme klankbeleving zijn, waarbij meditatie en immersie de kernwoorden zijn. Je terugtrekken en overgeven. In klanken die linken naar de duisternis en het licht. De luisteraar leiden en begeleiden. Puur elektronisch en analoog. Diepe klanken die nazinderen en omzwachtelen. Het is zintuiglijk. De oren gespitst, de huid voelt en diep vanbinnen resoneren de klanken.
