S/t

Barberos is een trio uit Liverpool dat het elektro(-nische) genre net even anders aanpakt. Er wordt gewerkt met twee drummers, sporadisch een zwaar vervormde stem en synthesizers. Daarbovenop vindt het trio, bezig sinds 2008, het visuele aspect net zo belangrijk als de muziek. Een hoes moet opvallen, in dit geval roze, en ook op een podium wil de band zich onderscheiden van de rest. Het drietal draagt dan ook vreemd aandoende spandexkostuums, eerder maffe pakken die hen de aanblik van ruimtewezens bezorgen en met de achterliggende gedachte dat het publiek zo hun spieren (en piemels) kan zien. Dat visuele past wonderwel bij de mix van elektro, tribale ritmes en progrock die Barberos op ons loslaat. Progressieve elektronica gemengd met math- en jazzcore is een net zo adequate omschrijving. Leden van het trio zijn ook actief in Stig Noise, a.P.A.t.T., Stealing Sheep en Union Jacques, runnen een boekingskantoor en leiden mee het label Utipup. En nu dus Barberos, waarmee ze met gelijkgestemde zielen als Charles Hayward (die meteen een gastrol op zich neemt en de stem verzorgt op ‘Hoyl’) en Liars het podium deelden. De zes nummers zijn telkens uitgesponnen ontdekkingsreizen doorheen het Barberos-universum, waarin de elektronica van John Carpenter, de industrial van Throbbing Gristle en de experimenteerdrift van This Heat en The Camberwell Now net zo belangrijk zijn als bijvoorbeeld Fuck Buttons en eerder genoemd Liars. Voeg daar wat avontuurlijke, niet tenenkrullende progrock bij, en het resultaat is Barberos. Of toch zo ongeveer, want het trio verandert net zo radicaal van richting tijdens een nummer als de opgewekte trip hen begint te vervelen. Een plots opduikend Gregoriaans koortje bijvoorbeeld, waardoor dit roze ding blijft verrassen en boeien.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Barberos_
geplaatst:
wo 9 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!