Het kwartet Blank Realm (zangeres Sarah Spencer, haar broers Daniel en Luke en Luke Walsh) uit Brisbane zet opnieuw een stapje verder weg van de initiële warrige en noisy psychedelische punkblues uit hun begindagen. Elke nieuwe plaat voegt een klein beetje meer reguliere popgevoeligheid toe en er verdwijnt elke keer een beetje meer noise en gekte. In GC#116 gaven we uiting aan onze verrassing over het sterk naar vroege Royal Trux neigende ‘Go Easy’. In GC#120 zette het viertal met ‘Grassed Inn’ een stapje richting Television en The Velvet Underground, zonder dat de band zijn eigenheid aan de kant zette. Voor ‘Illegals In Heaven’ koos Blank Realm verrassend voor Lawrence English (labelbaas van Room40 en gerenommeerd muzikant) als producer. English weet echter heel goed waar het kwartet voor staat: rauwe en eerlijke muziek. Het is de eerste keer dat Blank Realm een echte opnamestudio gebruikt, al deden ze dat maar voor één nacht. Dat moest genoeg zijn voor het inblikken van de negen nummers op de plaat. Kort door de bocht kunnen we stellen dat de liedjes, het merendeel toch, rustiger klinken. Ze gaan lichtjes de kant op van psychedelische pop met wat invloeden van bijvoorbeeld The Chills. het ietwat zeurderige karakter is echter gebleven en uitbarsten doet de band ook geregeld. Zo begint ‘Flowers In Mind’ lekker rustig, maar ontaardt het al snel in een heerlijke kakofonie. De openers ‘No Views’ en ‘River Of Longing’ sluiten het best aan bij hun vorige plaat. ‘Palace Of Love’ is een uitstekend stuk dat de hoogdagen van de Australische jaren 1980 in herinnering roept, terwijl afsluiter ‘Too Late Now’ Tom Verlaine naar de kroon steekt. ‘Illegals In Heaven’ maakt ons razend benieuwd naar de volgende stap die Blank Realm ongetwijfeld binnenkort zal zetten.