S/t

“Voor het eerst sinds 2001 keren Labradfords Mark Nelson en Robert Donne samen terug als Anjou.” Meer hadden we ten huize Gonzo (circus) niet nodig om onze beste fles wijn open te trekken in complete extase. In de jaren 1990 was Labradford immers een van de eerste groepen die ambient en postrock voortreffelijk samenbrachten. Na het uiteenvallen van de band ging gitarist Mark Nelson verder als Pan•American. Voor dat project deed Nelson al eens beroep op drummer Steven Hess die er ook bij is op ‘Anjou’, en vooral gekend is van zijn werk met Christian Fennesz. Net als bij Pan•American is het postrockelement hier zo goed als verdwenen: ‘Anjou’ bundelt acht langgerekte drones die opgetrokken zijn uit een modulaire synthesizer. De nummers komen vaag, traag en gestaag voorbij, en missen intensiteit en emotie. Het enige nummer waarin iets gebeurt, is ‘Readings’, waarin de livedrums van Hess een uitgang zoeken uit een ruïne van ruis. Verder voegt ‘Anjou’ maar weinig toe aan hun weliswaar sublieme oeuvre, waarmee ze midden jaren 1990 het label Kranky op de kaart zetten. Ook Loscil, het alter ego van de Canadees Scott Morgan, een andere veteraan op dat label, heeft een nieuwe plaat klaar. ‘Sea Island’ bevindt zich ver weg van het kille geluid van zijn meesterwerk ‘Submers’ (’02) en is een heel meditatief album. De elektronica en de vage beats zijn naar de achtergrond verdwenen. De akoestische klanken die Scott sinds ‘First Narrows’ langzaamaan integreerde, treden steeds nadrukkelijke naar voren. We horen een streep piano hier (‘En masse’) en daar (‘Sea Island Murders’), net als een een toef vibrafoon (‘Ahull’) of viool (het zachte ‘Catalina 1943’). Dat er zich op ‘Sea Island’ maar weinig afspeelt, mag je Loscil niet verwijten, dat is eigen aan zijn muziek. Subtiliteit vormt immers het hart van zijn nummers en ambient is nu eenmaal uitgesponnen geluid, klanktapijten die niet echt verenigbaar zijn met veel schwung. Maar de duistere laag en de dynamiek die er vroeger wel waren, ontbreken. ‘Sea Island’ is een vrij doods eiland, dat u gerust mag voorbijvaren.

tekst:
Mattias Baertsoen
beeld:
Anjou_St
geplaatst:
zo 11 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!