I’ve Could’ve Been A Killer Tapes is een nieuw cassettelabel uit het Kortrijkse dat zich toespitst op hardcore en punk. Kon ook moeilijk anders als u leest dat Kristof Mondy de labelbaas is. Hij is namelijk tevens de uitgever en schrijver van het blad My War, een als het ware glossy tijdschrift dat op onregelmatige basis verschijnt en waarvan de nummers, er zijn er inmiddels acht, aan een sneltreinvaart uitverkopen. Degelijke zines gaan vlot van de hand in de punk- en hardcorescene en dat is ook waar Mondy het muzikaal gaat zoeken. Ooit lid van Amenra, tot hij het niet meer voldoende vond knallen, en daarna in heel wat andere bands terug te vinden, waaronder Gagged, Vvounds en Rds-220. Meteen twee cassettes om het label op gang te trekken, al is het voor de grap met een dag verschil gedaan.
Mutant Strain uit Charlotte, Noord-Carolina mag de spits afbijten. Hun naar zichzelf genoemd debuut wordt door Mondy als een van de beste albums van 2020 beschouwd (kwam uit op Sorry State) en verdient zodoende een cassetterelease in onze contreien. Vier delen telt de cassette, waarbij elk deel drie nummers telt, die zonder verpozen in elkaar doorlopen. Mutant Strain wenst dat het vooruit gaat en de stem komt uit de diepste krochten van het hardcore-universum, dat moge duidelijk zijn. Alles klinkt heel erg live. In de studio speelden ze gewoon zoals ze hun show brengen, dus ook met telkens drie nummers in elkaar vervlochten en dan een pauze, voor de drummer vooral, die een hels karwei heeft te voltooien. Geen shows? Deze cassette brengt tijdelijk soelaas. Heerlijk.
Zoals de titel van de cassette van Pressure Pact al aangeeft, staat de hele discografie van de band er op. Het kwartet uit Tilburg speelt rauwe hardcorepunk en bracht in 2020 ‘Negative Point of View: 2016-2019’ uit op cd bij het Amerikaanse Absolute Contempt. Wij Europeanen doen het met mooier artwork en een cassette, wat beter bij de ruwe opnames past, althans, dat vinden wij. Alles na elkaar luisteren is misschien een beetje te veel van het goede. Een half uurtje per keer is wat ons betreft voldoende. Live zetten deze Nederlanders de boel ongetwijfeld op stelten, maar onze woonkamer heeft er minder zin in. Huphollandhup is het kernwoord.