Eindejaarslijstje Lars Meijer

Voor Lars Meijer stond 2015 in het teken van Hans-Joachim Roedelius. Daarnaast was hij - net als bijna iedereen - onder de indruk van Kamasi Washington en beluisterde hij heel veel soundtracks, met veel synths.

Voor medewerker Lars Meijer stond 2015 in het teken van Hans-Joachim Roedelius. Daarnaast was hij onder indruk van Kamasi Washington en beluisterde hij heel veel soundtracks, met veel synths.

1. Held: Hans-Joachim Roedelius

2015 stond voor mij in het teken van Hans-Joachim Roedelius. Ik kende de klassieke platen die hij maakte met zijn groepen – ‘Musik von Harmonia’ van Harmonia en ‘Cluster II’ en Zuckerzeit van Cluster – maar was daar blijven steken. Tot dit jaar. Als een bezetene heb ik zijn oeuvre doorgespit en over hem gelezen. Het boek ‘Painting with Sound: The Life and Music of Hans-Joachim Roedelius’ van Stephen Iliffe uit 2003 is indrukwekkend. Vooral de oorlogsjaren en zijn tijd in Oost-Duitsland lezen als een film. Roedelius is inmiddels 80, maar maakt nog steeds volop muziek. Dit jaar verscheen de hartverscheurende pianoplaat ‘Tasten’ van Qluster, het experimentele ‘Ubi Bene’ met Leon Muraglia en het aangenaam kabbelende ‘Imagori’ met Christoph H. Müller van Gotan Project. Allemaal meer dan de moeite waard. Net als de ‘Complete Works’ van Harmonia, een box op Grönland met daarin alles van de supergroep en ‘USA Live’ en ‘Japan Live’ van Cluster, de lp’s met verslag van hun Amerikaanse tour in 1997 en Japanse tour in 1996. Maar het mooist was het optreden op Incubate, waar ik hem van heel dichtbij aan het werk zag. Spaarzame noten op de piano, eenvingerige melodieën op de iPad. Roedelius weet met beperkte middelen telkens weer tot iets beeldschoons te komen. Dat hij nog maar lang onder ons mag blijven.

2. Plaat: Kamasi Washington – The Epic (Brainfeeder) + Optredens: Bitterzoet en Le Guess Who?

Er is al heel veel geschreven over deze saxofonist. Leuk weetje: drummer Ronald Bruner Jr. speelde een blauwe maandag bij Prince, op 17 januari 2013 in de Dakota Jazz Club in Minneapolis om precies te zijn. Een geweldige improvisatie van deze show, ‘Chapter & Verse’, lekte Prince een paar dagen daarna op YouTube. Toen Bruner met Washington in november in de Bitterzoet speelde, vroeg ik hem waarom hij niet vast bij Prince was gaan drummen. Het antwoord: geen tijd, andere verplichtingen. Jammer voor Prince, want wat een fantastische drummer. Die vriendengroep/band die Washington is sowieso om door een ringetje te halen. En dankzij de toetsenist staat de keytar sinds Jan Hammer eindelijk weer eens in een positief daglicht.

3. Soundtrack: Ben Salisbury & Geoff Barrow – Ex_Machina (Invada)

Een plaat die bijna niet opvalt als je hem draait, maar de broeiende synths gaan ondertussen onder je huid zitten.

4. Soundtrack: Brooke Blair And Will Blair ‎– Blue Ruin (Blackest Rainbow)

De film ‘Blue Ruin’ is al uit 2013, maar de soundtrack verscheen pas afgelopen jaar. Die wordt nog mooier als je de film hebt gezien, een drama dat je vanaf moment één bij de strot grijpt. Net als de angstaanjagende synths.

5. Label: We Release Whatever the Fuck We Want Records

Eigenaardig label uit Genève, Zwitserland. Dit jaar brachten ze een gladde (maar wel smaakvolle) synthsoundtrack uit van de zeer low-budget film ‘Le Réserviste’, een reissues van Moggi (het abstracte electronica pseudoniem van Piero Umiliani) en een speciale editie van de soundtrack van de slasherfilm Pieces (1982) met library muziek van Carlo Maria Cordio, Fanio Frizzi en Stelvio Cipriani.

6. Soundtrack: Kurt Stenzel – Jodorowsky’s Dune (Cinewax)

Een zeer geslaagde soundtrack van een documentaire van een mislukte film.

7. Label: Arc Light Editions

Een label gerund door oud-Wire journalisten Jennifer Lucy Allan en James Ginzburg. Met dit jaar prachtige reissues van de Finse freejazzkoningen Jone Takamäki en Pekka Airaksinen. Van die laatste verscheen op Vinyl-on-demand de lp ‘Afrodipankara’, opgenomen in de jaren tachtig met een 808 en DX7.

8. Plaat: Prince – HITnRUn Phase One & Two (NPG Records)

Voor het eerste liet Prince de productie over aan iemand anders, Joshua Welton. Af en toe schiet ‘Phase One’ door in moderniteiten, maar de liedjes zijn ijzersterk. De productie op ‘Phase Two’ is weer in handen van Prince, de liedjes een verzameling van zijn beste werk van de afgelopen drie jaar, waaronder het briljante ‘Groovy Potential’ en het politiek geladen ‘Baltimore’.

9. Plaat: Glice – Lix (no label)

Bewerkte gitaren en andersoortig elektronica, gelaagd opgenomen met prachtige verbs. Het resultaat is een donkere set drones die je weinig hoop geeft; de soundtrack van 2015 dus.

10. Reissue:Tariverdiev – Film Music (Earth Recordings)

Russische filmcomponist van wie hier in Westen nog nooit hadden gehoord. De man was in de jaren dat hij muziek maakte (1953 – 1992) weinig controversieel, maar zijn muziek adembenemend. Van prachtige piano ouvertures tot lyrisch Morricone-achtig werk. Deze 3lp-box op Earth Recordings vraagt om meer.

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!