De naam Anneli Marian Drecker zal voor de meeste lezers hoogstwaarschijnlijk niet veel zeggen, maar als we er bij vertellen dat ze ooit de zangeres was van Bel Canto, dan gaat er mogelijk wel een belletje rinkelen. Met Bel Canto maakte ze namelijk drie magistrale albums voor het Belgische Crammed Discs: ‘White-Out Conditions’ (1987), ‘Birds Of Passage (’89) en ‘Shimmering Warm & Bright’ (’92). Op de twee eerste maakte niemand minder dan Geir Jenssen (Biosphere) deel uit van het trio. Haar magistrale stem -die niet moet onderdoen voor die van Liz Fraser (Cocteau Twins) of Lisa Gerrard (Dead Can Dance– in combinatie met de glaciale elektronica van Jenssen en de input van multi-instrumentalist Nils Johansen vormde de perfecte muzikale evocatie van de prachtige, maar tegelijkertijd ook barre natuur van hun thuisland Noorwegen. Bel Canto smeedde kortom een droomhuwelijk van warm en koud. Nadien volgden nog drie albums, maar die hadden niet meer de magische grandeur van weleer. Daarnaast werkte ze onder meer samen met Jah Wobble, Hector Zazou, Gavin Friday en Röyksopp. Op ‘Rocks & Straws’, haar derde soloalbum, bewijst Drecker andermaal over een fenomenale stem te beschikken, maar de globale teneur van het grotendeels akoestisch getinte album is behoorlijk melig en te braaf. Een rist topgastmuzikanten, een heus strijkorkest (Arctic Philharmonic) en gedichten van de Noorse cultdichter Arvid Hanssen resulteren namelijk voornamelijk in zoetigheid. Soms is Kate Bush niet ver weg, maar mooi en traditioneel zijn doorgaans weinig spannend en dat is op ‘Rocks & Straws’ jammer genoeg het geval.