Rilatine boys

We zagen het Australische trio Kollaps vorig jaar een show neerzetten in de Pit’s voor slechts een vijftal aanwezigen.

Toen kwam de band het net uitgebrachte ‘Sibling Lovers’ (Silken Tofu) voorstellen. Op hoop van zegen zijn ze nog eens op toernee, in een poging om dat album nog meer te promoten en het aan de man/vrouw te brengen. Om zeker te zijn van enige bezoekers, mocht Vort, deels uit Gent, deels uit Kortrijk, de avond openen.

Het samen zetten van de twee bands, die elk een compleet ander genre brengen, was in elk geval geslaagd. De opkomst was behoorlijk groot, wat onze verwachtingen voor Vort net iets hoger stelde. We kenden de muziek van de band niet echt, en hun demo die op bandcamp rondslingert, dateert al uit 2014.

Het trio Vort had er duidelijk zin in. Wachten is niet aan deze band besteed, dus het was nog maar even na achten en ze vlogen er al in. Ze kregen meteen het gros van de aanwezigen op hun hand met hun zeer goed gemaakte en gebrachte, bij momenten behoorlijk complexe, deathmetal. Een aantal vaste bezoekers die als het hen tegenstaat, meestal het café verlaten na een nummer of twee, bleven net als wij geboeid kijken en luisteren. De zanger/gitarist is een ware metalhead met lange haren om mee te headbangen, terwijl bassist en drummer kortgewiekte zotte dozen bleken te zijn. De muziek die de band brengt is dan misschien niet echt vernieuwend, maar in hun geval hoeft dat ook absoluut niet. De inzet, intensiteit en het brengen van een reeks zeer goede eigen nummers, we kunnen ons niet beter wensen. Bovendien zat het geluid zeer goed en stond het precies luid genoeg om goed over te komen. Nu nog een fysieke release uitgebracht krijgen, al is daar, als we nadien met de heren aan de toog hingen, geen haast bij. Het komt er ooit wel van.

Die van Kollaps zetten hun spullen, gezien de behoorlijk dronken staat van zanger en metaalslager Wade Black, al bij al snel op.  Damian Coward (met een doom en noiseverleden bij Heirs en High Tension) en Robin W. Marsh namen plaats achter hun percussie-instrumenten en het lawaai kon beginnen. Na de oordoppen te hebben ingedaan natuurlijk, om het dan tijdens de show alsmaar luider te zetten. En nog luider tot het eigenlijk te luid stond en Kollaps eerder als lawaai dan als muziek begon te klinken. Het is niet omdat er industrial noise wordt gebracht dat het volume zo hoog en bijna niet te verdragen hoeft te zijn. Doe de oordoppen uit en speel op een aanvaardbaar volume. Zuip wat minder, stel je wat minder aan, zorg dat het haar goed ligt voor op de foto. Het zou al een groot verschil maken. Bandjes die nauwelijks iets voorstellen en dan ook nog eens beginnen zeuren dat ze eerst de foto’s willen zien alvorens ze gepubliceerd mogen worden, ach ja. Andere en betere.

Gezien: Kollaps + Vort – Pit’s Kortrijk – 20 november 2018
Tekst: Patrick Bruneel – Foto’s: Stephan Vercaemer

tekst:
Gonzo (circus) Crew
beeld:
Kollaps - Foto: Stephan Vercaemer
geplaatst:
do 22 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!