Rhododendron

Chris d’Eon uit Montréal maakt al jaren onder de noemer d’Eon maximalistische symfonische elektronica-muziek en laat horen hoe je invloeden uit straatcultuur kan verweven met MIDI-kamerorkesten. Een prachtvoorbeeld op zijn laatste plaat, ‘Rhodondendron’, is het lekker chaotische nummer ‘Cobra’, een mix van R&B – ik moest denken aan TLC‘s ‘No Scrubs’ – met bezwerende klanken en Super Mario-accenten. Ook ‘Poplar’ gaat verder in een vergelijkbaar stramien waarbij de R&B spannend wordt doorkruist door dartelende klassieke klanken in een andere maatsoort. Het hoofdthema van de plaat is ‘Rhododendron’ (wat letterlijk ‘roosbomen’ betekent), de hoofdverhaallijn van een soort fictieve fantasierollenspel dat in drie delen is opgesplitst, waarbij in het tweede deel de melodie mooi tot bloei komt. Tussendoor klinken een aantal lange improvisaties, ‘Into The Clearing’, ‘Outskirts’ en ‘Through The Mangrove’ die denk ik als korte interludia veel beter in het geheel gepast zouden hebben: nu raakt de rode, eh, roze draad wat te veel uit het oog verloren; en wordt er langdurig ingezoomd op een van de duizenden verschillende soorten rododendrons. Misschien moet ik deze extatische egotrips maar tolereren, me niet al te druk maken over het tempo van het album en het zien als een rijkgeschakeerde vertelling over een magisch bos rododendrons die in symbiose leven met wilde flierefluiters en tingeltangels met ieder zo hun experimentele geldingsdrang. Opdat zij, door hun oeverloze symfonieën, hun ideale partner vinden en het bos kan blijven voortbestaan.

tekst:
Bouke Mekel
beeld:
dEon_Rhododendron
geplaatst:
wo 22 dec 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!