Rest

‘Voices Of Omens’ dateert alweer van een viertal jaar geleden, dus de verwachtingen voor de opvolger waren hoog gespannen in het metalwereldje . Zelf hebben we dat album om een of andere reden, hun debuut op Relapse trouwens, over het spreekwoordelijke hoofd gezien en zo te horen aan ‘Rest’ gaan we daar nimmer een seconde spijt van hebben. Vier echte songs, meestal lange, en twee interludiums, die alle zes hun poten hebben staan in southern rock, sludge en black metal tegelijk. Het klinkt veelbelovend, maar het is niet wat we van deze plaat hadden verwacht. Het is elke noot weer net die noot niet die we wilden horen. Elke keer denken we, ja, dit is het, en dan verknoeien ze het weer met een ingehouden stukje, een geforceerde schreeuw, een aandoenlijk akoestisch stukje. Nummer vier bijvoorbeeld, ‘The Culling’, zeven minuten gepiel en dan een hardcoreuitbarsting van negen minuten die nergens toe leidt. Het zou kunnen werken, maar naar ons gevoel slaat dit Rwake gewoon alle ballen mis. Gooi ze naar Kim zouden we zeggen, dat we eindelijk van dat mens zijn verlost. Het evenwicht tussen beuken, verleiden en experimenteren is nooit wat het zou moeten zijn, ondanks de leuke vondsten die hier en daar zitten verstopt. Een ode aan de SF-schrijver Arthur C. Clarke bijvoorbeeld, maar dat kan ‘Rest’ niet redden.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Rwake_Rest
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!