De Tjechische republiek schijnt een levendige elektronicascene te hebben, waarvan we maar weinig horen. Té weinig, afgaande op Zorya, het tweede album van Floex. De cd biedt een mooie mix van stijlen, gecentreerd rond de klarinet, piano en elektronica, die alle worden bespeeld door Tomás Dvorák. Naast nog een hele trits andere instrumenten die Dvorák in zijn studio heeft liggen. Voor deze gelegenheid is Floex aangevuld met tal gastmuzikanten en hun akoestische instrumenten. Het mooie Veronicas Dream is een mengsel van uptempo swingende ritmes van elektronica en waarschijnlijk akoestische drums, een klarinetje, een piano en een warme, licht droevige lijnen van de cello van Tomás Jamník. In het aangename, kalm maar strak swingende Casanova worden de stevige elektronische ritmes begeleid door een warm en jazzy trompetgeluid van Oskar Török. In Forget-Me-Not doet de combinatie van elektronica en een geperst trompetgeluid bijna denken aan de eerste platen van Nils Petter Molvaer (maar niet langer dan even. Daar is dit toch te eigen voor). Floex/Dvorák hanteert over het algemeen een stevig en goed gevuld elektronicageluid, dat even makkelijk helder tinkelend klinkt, als schurend en gruizig, even stuiterend als strak. Stevige elektro wordt afgewisseld met kalme nummers, drukte met een discoklapje en zangeres Anya Stuart (Precious Creature) en voor dat extra zomeravondbriesje zingt Musetta ons in het Italiaans toe. Wat een heerlijke plaat!