In het Nederlands muzieklandschap is Pascal Plantinga een moeilijk te plaatsen figuur. Alleen al het feit dat hij tegelijkertijd twee albums (alleen op vinyl), een 12inch en een dvd uitbrengt, maakt hem uniek. Hoewel hij zich nog steeds bassist noemt, wat goed te zien is op de dvd Learn To Speak Your Language, heeft hij intussen alle kneepjes van elektronische apparatuur onder de knie. Dat is goed te horen op Promises Of Pleasure. Weliswaar krijgt hij hierop elektronische hulp van de Duitse producer en muzikant Pyrolator, maar de basis voor dit album is een electro-ambientcompositie die Plantiga in 1999 maakte, in opdracht van VPRO-radio. Dit stuk van ongeveer een half uur, bestond voor een groot deel uit omgevingsgeluiden uit de hal van vliegveld Schiphol. Op Promises Of Pleasure is van deze muzikale bron nauwelijks iets meer terug te vinden, met name omdat alle tracks op het album vocale titels zijn. Happy Ending At Mamasans komt er met zijn ambient karakter het dichtst bij. De meeste andere songs hebben iets dromerig over zich. Enerzijds door de rustig opborrelende elektronica, maar ook door de wat ingetogen manier van zingen. Alleen Day At The Shy klinkt funky terwijl de andere songs meer doen denken aan I Monster of Bauer, zoals het easy tune achtige Makimono met zijn melodicadeuntje. Als je dit album als alternatieve pop bestempelt dan kun je Even Angels Take Detours avant-rock noemen. Het is in 2009 opgenomen in The Stone, de club van John Zorn in New York. Pascal Plantinga speelde hier samen met Pyrolator, drummer David Campbell en saxofonist Sohrab Saadat Ladjevardi. Laatst genoemde heeft de afgelopen jaren veel met Ornette Coleman gespeeld en dat is goed te horen. Vooral in Hit By My Mother en de downtempo-achtige titelsong. Maar ook in Not One Scratch dat zich ontrolt als rocksong, maar heel jazzy eindigt. De lp opent met het uptempo en catchy Hippety Ligeti Hop, opgedragen aan Lukas Ligeti die dit optreden initieerde. Afsluiter is Never Had A Sweater met onheilspellende symfonische kenmerken en verrassende stemsamples. Het toont een beetje het muzikale bereik aan van Pascal Plantinga en alsof twee langspelers niet genoeg zijn om zijn veelzijdigheid te tonen, zit er bij Even Angels Take Detours een gratis dvd met een door hem geproduceerde korte film. Learn To Speak Your Language is een soort road-docu met veel materiaal geschoten tijdens zijn Amerikaanse tour in 2009. Tussen de concertopnamen zitten sfeerbeelden van Amerikaanse steden en snelwegen, afgewisseld met beelden uit zijn persoonlijke archief. Dat allemaal op een snelle manier door hemzelf aan elkaar gemonteerd. Of zoals hij het zelf omschrijft: Dit gebeurt er als je op sterven ligt, je ziet je hele leven als een korte film voorbij schieten. Pascal Plantiga is, ten slotte, een enorm liefhebber van Japan en hij is er dan ook regelmatig. Samen met de Japanse zangeres Keiko Kina heeft hij twee traditionele songs uit Okinawa opgenomen en op 12inch uitgebracht. Hierbij bespeelt de zangeres de sanshin, een soort driesnarige banjo en zorgt Platinga voor de elektronica, die bij een eerste beluistering onopvallend lijkt maar na meerdere draaibeurten toch knap sfeerbepalend blijkt. Kortom twee puike stukken electro-folk. Alle drie de platen zijn gelimiteerd (250 stuks) uitgebracht door één van de oudste Duitse independents, Ata Tak. Ze zijn tevens als download verkrijgbaar.