Door zijn naam gaan we er van uit dat Piotr Tolmachov waarschijnlijk van Russische afkomst is. Hij woont en werkt echter in Antwerpen, waar hij zich laat opmerken in het wereldje van de elektroakoestische muziek, geluidskunst en audiovisueel gerichte concepten. Op zijn website wordt zijn voorbije werk bijgehouden, van enige uitleg, afbeeldingen en muziek voorzien. Het zijn uiteraard allemaal weergaves van voorbije evenementen, tentoonstellingen, gebeurtenissen en ingrepen in zijn omgeving. Met ‘Wolfram’ brengt hij zijn muziek nu naar een breder publiek, dat niet noodzakelijk aanwezig was of geïnteresseerd hoeft te zijn in het eerder conceptuele werk dat hij anders maakt. De keuze is breed: vijftig zelf gekopieerde cassettes, honderd stuks op vinyl, gelimiteerd op cd en eindeloos digitaal te beluisteren. Thomas Jillings (tenorsaxofoon), Nuri Bedja (altsaxofoon), Nathan Wouters (contrabas) en Ibragim Tougoushev (orgel) leveren elk een kleine bijdrage. De zeven stukken klinken heel erg organisch, al zijn ze dan grotendeels geïmproviseerd en mogen ze worden gecatalogiseerd onder de noemer experimentele elektronica. Veel informatie hebben we niet over de achterliggende gedachte bij ‘Wolfram’, maar we krijgen de indruk dat Tolmachov een laatavondlijke wandeling door Antwerpen aan het maken is, de haven niet vergetend, en die wandeling in een klanksculptuur vanuit zijn herinnering heeft vastgelegd. ‘Wolfram’ is dan ook nergens opdringerig, eerder sferisch en ietwat afstandelijk. De geluiden vertellen een verhaal, een beetje melancholisch en dromerig, als een wegglijden naar rust en slaap die maar niet wil komen.