Twee jaar geleden bespraken we Stray Dogs Intangible States, een mix van glitchy elektronica en postrock die ons niet helemaal overtuigde, maar wel belofte inhield voor de toekomst. Die toekomst is nu gearriveerd met het album Wasteland, waarop het duo Koenraad Ecker (cello, gitaar en elektronica) en Frederik Meulyzer (percussie, elektronica) hun geluid hebben uitgebeend en onverbiddelijk het donker in hebben gesleept. Op de openingstrack Hollow Men dreigt en gromt de cello als een dier dat zijn hol verdedigt tegen diepe, galmende dreunen. Gaandeweg neemt de beklemming steeds verder toe, abrupte spanningsontladingen ten spijt, op een manier die sterk aan de recente plaat van The Haxan Cloak doet denken. Ook later op de plaat is er een combinatie van cello, bezwerende ritmes en ingehouden industriële noise die in de smaak zal vallen bij fans van Raime, Roly Porter en Kaboom Karavan. Het bronmateriaal van Wasteland werd opgenomen in een oude kerk in Antwerpen, en naast aan de klank, draagt dat ook bij aan de lading van de nummers, zoals aan het desoriënterend ronddraaiende Charon, dat als een pijnlijk gebed klinkt om uit de handen van de veerman te mogen blijven. En aan het tribale industrial van het intensief percussieve Rite. Het beste nummer is Vultures, dat bijna ongemerkt van dreigende industrieel soundscape naar een donkere dub beweegt, en je uiteindelijk tussen de schrapende en feedbackende resten achterlaat, in het donker, onzeker over waar je bent. Maar wij blijven er graag nog even hangen.