Daar zijn ze eindelijk weer, The Get Up Kids uit Kansas City, Missouri. Guilt Show, hun vorige album, dateert immers al uit 2004. Het leek er op dat de band er het bijltje had bij neergegooid, maar het emobloed kruipt waar het niet gaan kan. Ze zijn dus in volle glorie weer opgestand. Vagrant Records werd bedankt voor bewezen diensten en de band richtte zelf een platenlabeltje op. Bob Weston (Shellac), die het debuut Four Minute Mile produceerde, kwam aan boord voor de mixing en het vijftal, nog steeds dezelfde mannen als in 1995, had er hoorbaar zin in. There Are Rules, inmiddels het vijfde album, staat bol van dramatiek en is een beetje melancholisch bij momenten. De muziek is gedrenkt in synthesizers en punky gitaren. Die synthesizers werden voorheen ook al gebruikt, maar deze keer zijn ze bijna in alle songs heel prominent aanwezig, en dat is toch wel nieuw. Punkpuristen en ook poppunkadepten zullen allicht weinig plezier beleven aan deze plaat, die ons in zijn geheel een beetje doet denken aan het latere werk van Girls Against Boys. Uitschieters zijn Pararelevant en Keith Case, die ons doen terugdenken aan voornoemde emosuperband. En tot onze verwondering horen we geen zwakke songs op There Are Rules. Onverwachte meevaller.