Braziliaanse muziek, en dan vooral baile funk (de kruising tussen funk, punk en goedkope elektronische beats), kon de laatste twee jaren op opmerkelijk veel belangstelling rekenen in Europa en Noord-Amerika. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat heel wat platenlabels plots de nood voelen iets te doen omtrent de Zuid-Amerikaanse hype. Het overzicht ‘The Rough Guide To Brazilian Street Party’ stelt echter teleur en slaat de plank behoorlijk mis. Een groot deel van de nummers valt gemakkelijk als niet-essentieel te categoriseren: de exotische rock van Afroreggae met de zeurderige gastvocalen van Manu Chao en het Antwerpse Think Of One vallen onder geen beding zuiver Braziliaans te noemen. De met James Brown-invloeden doorspekte feestmuziek van Funk ’N Lata of de noordelijke klanken van Ze Cafofinho scoren best aardig maar houden niet echt tred met de recentste ontwikkelingen. De schaamteloos van Bonde Do Rôle geripte drumritmes uit MC Marchino’s ‘Favela’ of het absurde ‘Coco Do M’ van Silvério Pessoa tonen daarentegen wél heel goed de huidige stand van zaken in het tropische land – zulke momenten zijn jammer genoeg te schaars op ‘The Rough Guide To Brazilian Street Party’.