Het trio The Progerians, of met heel wat eigendunk, The Fabulous Progerians, komt uit de Brusselse moerasgrond gekropen met een langspeeldebuut (na drie singles) dat een mengeling is van allerlei stijlen. Uit de hardere hoek, dat wel. De klemtoon ligt op stoner en sludge, maar Fabrice Fardelli (gitaar, zang), Piotr Sziachta (bas, zang) en Thomas De Vylder (drums, zang) zijn ook niet vies van wat metal en hardcore. Ze krijgen meteen het gezelschap van ietwat bekendere namen uit het Brusselse die een handje komen toesteken. Marc De Backer (Mucky Pup, Dog Eat Dog) en Alain Vandenberghe bijvoorbeeld, om er een paar te noemen. Niet dat hun bijdrages altijd echt geslaagd zijn te noemen. Wiens stemmen we, naast die van Vandenberghe, allemaal horen op ‘God Speed’ is ons niet echt duidelijk, maar geen enkele blijft het volledige nummer boeien. De riffs redden hier het geheel, want eigenlijk is dit bijna ordinaire heavy metal. Het trio kan ook veel beter, daar niet van. Opener ‘Vidar’ is een zeer goede keuze, want het nummer bouwt traag op, één per één vallen ze in en bouwen een trage maar efficiënte beuker uit die reikhalzend doet uitkijken naar de rest van de plaat. ‘Follow The Viper’ is een korte, en gebalde very metal-song. Ook het instrumentale ‘2+6’ is uitermate degelijk. ‘10.000’, met De Backer erbij, is een beuker met een psychedelisch middenstuk waarvan er meer op de plaat zouden mogen staan. Naar het einde toe gooit de band er plots in twee nummers een trompet tegenaan, maar wat die komt doen? In ‘Collapse’ is er opnieuw die abominabele samenzang, wat het nummer de dieperik in jaagt. Dit debuut is een mooie poging om degelijke nummers te presenteren, maar bevat nog te veel schoonheidsfoutjes en onvolkomenheden om te overtuigen. Herkansing toegestaan, want echt slecht is het ook nooit.