Omdat zij graag in platenbakken zoekt en graait, besliste Nina Kraviz zelf ook voor extra vulling te zorgen. Niet alleen met het verwachte DJ Kicks, maar ook met een eigen label,трип, en de allereerste dubbel-ep ‘The Deviant Octopus’. Met haar blik ruim open en langsheen de Detroit-Berlijn-route vindt zij in IJsland de veteraan Exos en het jonkie Bjarki; schaart zij de Nederlander Parrish Smith achter zich, duikt zij in de archieven van haar grote favoriet Steve Stoll en hult Terrence Dixon in zijn alias Population One. Zelf schenkt zij eerst de ruw afgeknipte tien minuten durende, hypnotische opener ‘Prozimokampleme’ dat later gevolgd wordt door het genadeloos pompende ‘IMPRV’ dat de verzamelaar op het techno banger-pad houdt. Een pad waar ook het hardbeukende en eindeloze (en origineel in 1998 verschenen) ‘Nuclear Red Guard’ van Exos graag – opnieuw – over rolt. Population One brengt twee nieuwe tracks, het immens repetitieve ‘Out Of Control’ en het trippende ‘Bonus Beats’ die beiden als in een loop eindeloos dreigen door te gaan. In scherp contrast hiermee, het korte ‘1.0/8.0 Afrika Genocide’ van Parrish Smith dat doet verlangen naar meer, de cadans van de dubbel-ep overboord gooit en alle technoregels bruut doorschrapt met een botte naald. Veelbelovend jong talent dat Nina Kraviz ergens in Nieuwegein van een zolderkamertje plukte. Oud versus nieuw tot om ter nieuwst, met eigenzinnigheid troef. Het maakt benieuwd naar wat volgt.