Hoewel ze er vroeg genoeg bij waren en op enkele legendarische compilaties staan (โRitual Magnetic Northโ, en โSNXโ), is er halfweg de jaren 1980 nooit veel aansluiting geweest tussen dit Duitse duo en de tweede golf van de industriรซle experimentele muziek.
Hetzelfde geldt voor de punk/wave scene waar ze vandaan kwamen. Als er al in hokjes gedacht moest worden, dan liever de kunstgalerij of het radiohoorspel. De meeste releases van Strafe F.R. (oorspronkelijk Strafe Fรผr Rebellion) zijn met zelfgebouwde akoestische of etnische instrumenten gemaakt, en dragen trots de meldingย โno electronicsโ.
In hun recente surrealistische promopraat valt ons oog op het ironischeย โno guitarsโ. Eigenzinnig genoeg dus om omarmd te worden door labels als Touch en Staalplaat. In 1995 leek het hobbelige sprookje plots uit, en de operastemmenmishandeling op de comeback โSulphur Springโ (Klanggalerie, 2014) joeg ons hoog de gordijnen in.
Het is dan ook met groot genoegen dat we mogen vaststellen dat met โThe Bird Was Stolenโ meer dan รฉรฉn historische plooi weer gladgestreken wordt. Prima klankmanipulaties in een stevige en sfeervolle mix, die wat doet denken aan watย Nurse With Woundย zou maken tijdens een elektrische panne in zijn studio.
Met tracks als โAconiteโ of โDictatorโ wordt zelfs terug een industrieel bruggenhoofd gebouwd (dissonante loops, percussie en stemmen) dat teruggrijpt naar โA Soundless Message Of Deathโ uit 1984, wat ons betreft nog steeds hun beste album.
Wie echter niet naar oud vinyl op zoek wil, en tevens heimwee heeft naar de jaren 1980 sound vanย :Zoviet*France:, kunnen we deze cd zeker aanbevelen als startpunt om zich op een buitengewone manier te laten straffen.
